Gebruiker:Ooredode

Hallo Wikipedia,

Uw woordvoerder Edoderoo adviseerde mij, mij te registreren; met een fantasienaam. Toen ik mij van deze taak ging kwijten, bleek mijn fantasie een beetje aan de grond te zitten. De enige associatie die ik kreeg, was dat mijn registreren eigenlijk een re-actie op zijn actie was, hetgeen in mijn geest een voorstelling van spiegelbeeldigheid opriep. Vandaar mijn spiegelreflex-pseudoniem.

Mochten mensen het echt willen weten: ik ben een 'wat' oudere man. Daarom stel ik het op prijs om met 'U' te worden aangesproken. De laatste tijd komt geregeld ergernis op mijn pad, doordat overigens respectabele instituten zoals mijn bank, mijn energieleverancier en mijn kabel-tv-boer mij nieuwsbrieven sturen waarin zij mij uitgebreid tutoyeren. Zelfs mijn zorgverzekeraar (die toch exact mijn geboortedatum kent, en dus weet hoe oud ik ben) stuurde mij laatst 'attent' een mailtje om mij te feliciteren met mijn verjaardag, geheel in de jij-stijl geformuleerd. Ik vind dat ongepast. Enkele dagen geleden nog een jongetje aan de deur voor de kinderpostzegels (koop ik àààltijd), die mij ook al zonder blikken of blozen met 'jij' aansprak. Dat kan hij ook niet helpen, want het is een gebrek in de opvoeding die zijn ouders hem hebben gegeven; daarom heb ik de transactie wel gewoon door laten gaan. Zodra fossielen zoals ik zijn uitgestorven, zal iedereen elkaar tutoyeren. Invloed van de Engelse taal, waarin iedereen 'you' is, denk ik. Lekker makkelijk toch? Maar zolang ik er nog ben, voelt het onprettig aan.

Ik houd van tennis. Daar kan ik úren naar kijken. Bij voorkeur het vrouwentennis. Niet alleen vanwege de meer esthetische aanblik, maar ook omdat de wedstrijden interessanter zijn. Die eindeloze vijfsetters vind ik maar niks. Zet een John Isner op Wimbledon neer en je kunt 70–68 om je oren krijgen. Anders(on) wel 26–24. Doodvermoeiend. Dat het mannentennis zich kenmerkt door een hoge kans op winnen van de opslagspellen (service games voor wie het Nederlands niet verstaat), komt mijns inziens door een andere balans tussen opslag en lopen. De mannen slaan harder, maar de vrouwen lopen sneller. Daardoor ontstaat bij het vrouwentennis een grotere kans op breken van de opslag, en daarmee meer verrassing en spanning in de wedstrijden. Als ik zin en tijd heb, zal ik af en toe wat tennisresultaten op Wikipedia vermelden. Dan wel de inaccuratesses van anderen verbeteren.

Zo kan-ie wel weer. Met vriendelijke groet, Uw dienstwillig dienaar, Oor-ed-Ode