Gebruiker:Pvt pauline/Jo Bongaerts

Joseph Marie Phillipe Bongaerts (Venlo, 17 maart 1915 - Assen, 26 december 1989) was met de BPM verantwoordelijk voor het ontwikkelen van het aardgasveld van Slochteren.

Jo Bongaerts was de zoon van ir. Marie Elie Hubert Charles Bongaerts, belast met het rollend materieel van de Nederlandse Spoorwegen. Het gezin verhuisde naar Maastricht. Toen Jo's moeder overleed, bleef zijn vader achter met acht kinderen, vier jongens en vier meisjes. In 1926 verhuisde het gezin naar Roermond, waar Jo's oom alleen in een groot huis woonde. Nog een andere oom kwam er met zijn gezin wonen, zodat er in totaal veertien mensen in het huis waren. Op de tweede verdieping werd een kamer ingericht waar ze vriendjes konden ontvangen. In die periode raakte Jo bevriend met Karel Dahmen, die vier jaar ouder was.

Oorlogsjaren

Voordat de oorlog uitbrak, ging Bongaerts in Delft studeren. Karel Dahmen kwam daar drie jaar later aan om mijnbouwkunde te studeren. Meteen nadat ze hoorden dat Nederland had gecapituleerd, stelde Karel voor om naar Engeland te gaan. Roermond was al in Duitse handen. Jo Bongaerts twijfelde even, want hij moest zijn ouders en zijn vriendin Elly Wong achterlaten, maar even later fietsten ze naar Scheveningen met Harry Hack en Lou Meijers, ook uit Delft. Met de Zeemanshoop en met ruim 40 andere vluchtelingen gingen ze naar Engeland.

De eerste nacht sliepen ze bij het Leger des Heils. Daarna werden ze geholpen door Freddie Knottenbelt, secretaris van het Netherlands Emergency Committee. Hij kwam bij de Marine Luchtvaartdienst en kreeg zijn eerste pilotenopleiding in Morokrembangan, Nederlands-Indië. Bij de RAF in Engeland werd hij daarna getraind om te vliegen met Amerikaanse Mitchell B25 bommenwerpers, waarna hij werd ingedeeld bij het 320 Dutch Squadron RAF.
Hij werd bij Brest geraakt en maakte een crash-landing bij RAF Silloth in Schotland. Hij lag acht maanden in het ziekenhuis en na revalidatie kwam hij weer bij 320 Squadron. Hij werd onderscheiden met het DFC.

Aan het einde van de oorlog was hij commandant van Vliegbasis Gilze-Rijen. Op 16 augustus 1947 werd hij gedemobiliseerd.

Na de oorlog

Hij trouwde met Elly Wong en maakte zijn studie af. Als ingenieur ging hij bij Shell werken, dat hem naar Nederlands-Indië stuurde, waar hij met de BPM pijpleidingen aanlegde. Nadat Soekarno aan de macht kwam, werd het steeds onrustiger en in 1961 werd hij teruggeroepen. Twee jaar nadat er gas gevonden was in Groningen werd hij general-manager van de Nederlandse Aardolie Maatschappij (van Shell en Esso). Twaalf jaar gaf hij leiding aan de ontwikkeling van de gaswinning en droeg hij bij aan de welvaart van de Nederlandse economie. In 1966 werd hij directeur van Shell Nederland.

In 1974 ging hij met pensioen.

Onderscheiden

• Distinguished Flying Cross (DFC}, 7 februari 1944
• Vliegerkruis
• Oorlogsherinneringskruis (OHK1)

Bronnen, noten en/of referenties

• biografie
• WW2 Awards

{{DEFAULTSORT:Bongaerts, Jo}} [[Categorie:Nederlands vliegenier]]