Naar inhoud springen

Gustave de Mévius

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

David Ghislain Emile Gustave de Mévius (Brussel, 27 april 1834 - Elsene, 11 januari 1877) was een Belgisch politicus. Hij was een korte tijd gouverneur van de provincie Namen.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Familie[bewerken | brontekst bewerken]

Gustave de Mévius was een telg uit het geslacht de Mévius. In 1562 verleende keizer Ferdinand I een wapenschild en de machtiging om lenen te verheffen aan Joachim Mevius, licentiaat in de rechten. In 1665 verhief de Regentschapsraad in Stockholm David Mevius in de adel, met vergunning om zijn naam door een adellijk partikel te laten voorgaan.

Hij was een zoon van Philippe de Mévius en Eugénie Willems, zus van Edmond Willems, senator, burgemeester van Wespelaar en brouwmeester van de Brouwerij Artois. Hij trouwde in 1854 in Sint-Gillis met Léonie Bosquet (1835-1923), dochter van Gustave Bosquet, raadsheer in het hof van beroep in Brussel. Ze kregen twee zoons en een dochter.

  • Eugène de Mevius (1857-1936), provincieraadslid van Brabant en senator, trouwde in 1881 in Wespelaar met zijn nicht Amélie Willems (1859-1947), dochter van Edmond Willems. Ze kregen twee zoons en drie dochters, met afstammelingen tot heden.
  • Paul de Mévius (1859-1896), trouwde in 1883 in Brussel met gravin Madeleine de Renesse (1862-1923). Ze kregen drie dochters, maar zonder nakomelingen. De laatste laatste naamdrager van deze tak was Adrienne de Mévius (1885-1980).

Politieke loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Gustave de Mévius was provincieraadslid van Namen toen hij in 1871 in de Belgische erfelijke adel werd opgenomen met de titel baron overdraagbaar op al zijn afstammelingen.

Hij werd in 1876 gouverneur van Namen, maar overleed al na enkele maanden.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • 'Généalogie Mevius', in Annuaire de la noblesse de Belgique, Brussel, 1872.
  • Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1994, Brussel, 1994.