Haris Tabaković

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Haris Tabaković
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam Haris Tabaković
Geboortedatum 20 juni 1994
Geboorteplaats Grenchen, Vlag van Zwitserland Zwitserland
Lengte 194 cm
Been Rechts
Positie Centrumspits
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Duitsland Hertha BSC
Rugnummer 25
Contract tot 30 juni 2026
Jeugd
– 2012 Vlag van Zwitserland Young Boys
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2014 – 2016
2014 – 2015
2016 – 2017
2017 – 2019
2019 – 2020
2020 – 2022
2022 – 2023
2022 – 		Vlag van Zwitserland Young Boys
→ Vlag van Zwitserland FC Wil
Vlag van Zwitserland Grasshoppers
Vlag van Hongarije Debreceni VSC
Vlag van Hongarije Diósgyőri
Vlag van Zwitserland Austria Lustenau
Vlag van Zwitserland Austria Wien
Vlag van Duitsland Hertha BSC 		14 (0)
24 (11)
25 (4)
20(12)
20(2)
26(45)
29(17)
29(23)
Interlands **
2012

2013 –
2023 – 		Vlag van Zwitserland Zwitserland –18
Vlag van Zwitserland Zwitserland –19
Vlag van Zwitserland Zwitserland –21
Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina 		2 (0)
7(0)
15(6)
1(0)
* Bijgewerkt op 28 april 2024
** Bijgewerkt op 28 april 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Haris Tabaković (Grenchen, 20 juni 1994) is een voetballer met zowel de Zwiterse als de Bosnische nationaliteit die doorgaans als centrumspits speelt. In augustus 2023 maakte hij de overstap van Austria Wien naar Hertha BSC. Op 16 november 2023 maakte hij zijn debuut in het nationaal elftal van Bosnië en Herzegovina tijdens EK-kwalificatiewedstrijd tegen de Luxemburg.

Clubloopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Tabaković kwam op jonge leeftijd in de jeugdacademie van Young Boys terecht. Hij doorliep alle jeugdelftallen om uiteindelijk in de bovenbouw bij de club uit Bern terecht te komen. In het seizoen 2011/12 werd hij aan de onder 18 toegevoegd. Tijdens de tweede competitiewedstrijd tegen zijn leeftijdsgenoten van FC Basel kwam hij op 20 augustus voor de eerste keer in het veld. Hij kwam in de 68e minuut in het veld tijdens het met 5-3 verloren uitduel. In de 94e minuut was hij direct trefzeker in deze leeftijdscategorie en maakte hij het derde doelpunt van Young Boys.[1] Hij bleef het gehele seizoen aan de lopende band scoren waardoor zijn doelpuntenproductie in 21 wedstrijden op 17 uitkwam.

In het seizoen 2012/13 schoof hij direct door naar de onder 21 waar hij het voorgaande jaar reeds drie keer als invaller actief was geweest. Hij bleef twee seizoenen in deze leeftijdscategorie waarbij hij in 25 wedstrijden 18 keer het net wist te vinden. Gedurende deze periode viel hij regelmatig in bij het eerste elftal.

Young Boys[bewerken | brontekst bewerken]

In de voorbereiding op het seizoen 2012/13 werd Tabaković als A-junior aan de eerste selectie toegevoegd. In de met 6-1 gewonnen oefenwedstrijd tegen FC Breitenrain kwam hij in de 61e minuut in het veld en scoorde vervolgens een hattrick.[2] Op 15 september maakte hij zijn eerste speelminuten bij de senioren tijdens de eerste ronde van de Zwitserse voetbalbeker.[3] In de met 1-5 gewonnen uitwedstrijd tegen de amateurs van FC Wettswil bracht trainer Martín Rueda hem in de 70e minuut in de ploeg voor Raúl Bobadilla.[4] In maart 2013 tekende hij een contract tot 2016.[5] De rest van het seizoen werd nog zes keer van zijn diensten gebruik gemaakt.

In het seizoen 2013/14 maakte Tabaković als jeugdspeler in de tweede ronde van de Schweizer Cup zijn eerste doelpunt bij het eerste elftal tijdens de uitwedstrijd tegen Juventus Zürich.[6] In het met 2-4 gewonnen duel maakte hij in de 91e minuut het vierde doelpunt.[7] Om de nodige ervaring op te doen liet Tabaković zich in de winterstop voor anderhalf jaar verhuren aan het een divisie lager spelende FC Wil.[8] Bij terugkomst lukte het hem niet om een vaste basisplaats te veroveren. Tijdens één van deze invalbeurten maakte hij op 20 augustus 2015 zijn Europese debuut tijdens een kwalificatiewedstrijd voor de Europa League. In de met 0-1 verloren thuiswedstrijd tegen Qarabağ kwam hij in de 85e minuut in het veld voor Yuya Kubo.[9] Vanwege de situatie bij Young Boys ging hij in de winterstop naar het eveneens in de Super League spelende Grasshoppers.[10]

Verhuur aan FC Wil[bewerken | brontekst bewerken]

Op 2 februari 2014 droeg Tabaković voor de eerste keer het shirt van FC Wil in de Challenge League tijdens de thuiswedstrijd tegen FC Winterthur.[11] Hij kwam in de 76e minuut in de ploeg.[12] Drie weken later op 23 februari wist hij voor het eerste keer het net te vinden voor de club uit het Duitstalige kanton Sankt Gallen.[13] Hij kwam in de 64e minuut in het veld tijdens de met 6-1 gewonnen thuiswedstrijd tegen Servette FC. In de 69e minuut maakte hij de 4-1 en een paar minuten later volgde van zijn voet de 5-1 op het scorebord.[14] In de vier daaropvolgende wedstrijden wist hij telkens te scoren. Op 12 april liep hij tegen zijn eerste rode kaart in zijn profcarrière tijdens de thuiswedstrijd tegen FC Lugano. Hij werd in de 94e minuut na een zware overtreding door scheidsrechter Lukas Fähndrich van het veld gestuurd.[15] Zijn tweede seizoen bij FC Wil werd gekenmerkt door een zware meniscusblessure waardoor hij weinig aan spelen toe kwam.[16] Na 25 wedstrijden en 13 doelpunten keerde hij terug naar Young Boys.[17]

Grasshoppers[bewerken | brontekst bewerken]

Begin 2016 tekende Tabaković een contract waardoor hij voor drieënhalf jaar aan de club uit Zürich was verbonden.[18] Op 6 februari 2016 maakte hij uitgerekend tegen Young Boys zijn eerste speelminuten. In het met 1-1 gelijkgespeelde duel kwam hij in de 84e minuut in het veld voor Florian Kamberi.[19] Het lukte hem in eerste instantie niet om een vaste basisspeler te worden bij trainer Pierluigi Tami. Deze gaf de rest van het seizoen 2015/16 de voorkeur aan Moanes Dabour. Bijna vier maanden na zijn komst maakte hij op 23 april zijn eerste competitiedoelpunt.[20] In de met 2-0 gewonnen wedstrijd tegen FC St. Gallen maakte hij in de 9e minuut na een voorzet van Benjamin Lüthi het eerste doelpunt.[21] Na het vertrek van Dabour maakte Tabaković weliswaar meer speelminuten maar tot een vaste basisplaats leidde dit niet. Ondanks de beperkte speeltijd maakte Tabaković op 28 juli 2017 zijn eerste Europese doelpunt.[22] In de 3e kwalificatieronde voor de Europa League tijdens de met 2-1 gewonnen thuiswedstrijd tegen Apollon Limasol schoot hij in de 11e minuut de 1-0 binnen.[23] Na 41 wedstrijden en vier doelpunten maakte hij de overstap naar het op het hoogste Hongaarse niveau spelende Debreceni VSC.[24]

Debreceni VSC[bewerken | brontekst bewerken]

In de zomer van 2017 tekende Tabaković zijn contract bij de club uit de stad Debrecen.[25] Hij maakte tijdens de vierde competitieronde op 6 augustus 2017 zijn eerste speelminuten. In het met 0-0 gelijkgespeelde duel tegen Ferencváros bracht trainer András Herczeg hem in de 64e minuut in het veld.[26] Op 9 september maakte hij zijn eerste doelpunt in de Nemzeti Bajnokság tijdens de thuiswedstrijd tegen Diósgyőri. In het Nagyerdei-stadion schoot hij in de 88e minuut de 3-1 eindstand op het wedstrijdformulier.[27] Hij eindigde met DVSC op de vijfde plaats in zijn eerste seizoen. Het gehele seizoen 2018/19 moest Tabaković wegens een knieblessure aan zich voorbij laten gaan.[28] Debreceni besloot zijn contract niet te verlengen.[29][30] Tabaković ging na 25 wedstrijden en 13 doelpunten naar het in dezelfde divisie spelende Diósgyőri.

Diósgyőri[bewerken | brontekst bewerken]

Tabaković tekende begin juni zijn contract bij de club uit Miskolc.[31] Tijdens de vierde competitieronde op 24 augustus 2019 kwam hij in de 58e minuut tijdens de met 0-3 verloren thuiswedstrijd tegen Mezőkövesd voor de eerste keer binnen de lijnen.[32] Op 23 november maakte hij zijn eerste doelpunt tijdens de met 0-2 gewonnen uitwedstrijd tegen Újpest FC.[33] Na eerst een assist te hebben gegeven voor de 0-1 maakte hij in de 32e minuut zelf de tweede treffer.[34] Zijn rol bij de Noord-Hongaarse club bleef beperkt tot wisselspeler waardoor bij de start van het seizoen 2020/21 in onderling overleg werd besloten om zijn contract te ontbinden.[35] Tabaković zette zijn voetballoopbaan voort bij het Oostenrijkse Austria Lustenau.

Austria Lustenau[bewerken | brontekst bewerken]

Aan het einde van de zomer van 2020 tekende Tabaković een tweejarig contract bij Austria Lusentau.[36] Op 20 september maakte hij zijn debuut voor de club uit de Oostenrijke deelstaat Vorarlberg tijdens de met 5-2 verloren uitwedstrijd tegen Blau-Weiß Linz.[37] In dit duel scoorde hij direct zijn eerste twee doelpunten.[38] De rest van het seizoen bleef hij in het basiselftal waarbij hij in 23 competitiewedstrijden tot 18 doelpunten kwam. Hij kende hierbij een reeks van zes wedstrijden waarin hij telkens wist te scoren. Tabaković eindigde met Lustenau in het seizoen 2020/21 op de 13e plaats.[39] Hij trok deze lijn door en maakte in de eerste twee wedstrijden in het nieuwe seizoen zes doelpunten.[40] Hij maakte er vier in de met 1-4 gewonnen uitwedstrijd tegen SV Lafnitz.[41] Tabaković met Lustenau in het seizoen 2021/22 kampioen van de 2. Liga.[42] Met 27 doelpunten in 23 wedstrijden werd hij zelf topscorer.[43] Zijn doelpuntenreeks zorgde ervoor dat hij de overstap maakte naar het op het hoogste niveau spelende Austria Wien.

Austria Wien[bewerken | brontekst bewerken]

In maart 2022 tekende Tabaković een driejarig contract waardoor hij in de zomer de overstap maakte naar de club uit de Oostenrijkse hoofdstad Wenen.[44] Op 22 juli maakte hij zijn eerste speelminuten in het paarse shirt van Austria Wien.[45] In de met 3-0 verloren uitwedstrijd tijdens de openingswedstrijd van de Bundesliga tegen Red Bull Salzburg kwam hij in de 69e minuut in het veld voor Can Keles.[46] In de derde competitieronde tijdens de met 3-2 verloren uitwedstrijd tegen SCR Altach maakte hij zijn eerste doelpunt voor Die Veilchen.[47] In de CASHPOINT-Arena bracht hij in de 53e minuut de 0-2 op het scorebord.[48] In de eerste competitiehelft verloor hij de strijd om een basisplaats aan Dominik Fitz waardoor hij voor de winterstop grotendeels als wisselspeler in actie kwam. Na het ontslag van Manfred Schmid en de komst van de nieuwe trainer Michael Wimmer veranderde de situatie en werd hij voor de tweede helft van de competitie de vaste centrumspits.[49] Hij wist in vijftien wedstrijden evenveel keer het net te vinden.[50] Met de 3-1 gewonnen stadsderby tegen Rapid Wien als hoogtepunt waarin hij alle drie de doelpunten voor zijn rekening nam.[51] Tabaković nam na twee wedstrijden in het seizoen 2023/24 afscheid en vervolgde zijn loopbaan bij het in de 2. Bundesliga spelende Hertha BSC uit Duitsland.[52]

Hertha BSC[bewerken | brontekst bewerken]

Op 1 augustus 2023 tekende Tabaković een tweejarig contract tot 2026.[53] Een paar dagen later maakte hij zijn debuut tijdens de met 0-1 verloren thuiswedstrijd tegen Wehen Wiesbaden.[54] Trainer Pál Dárdai bracht hem in de 42e minuut in het veld voor de geblesseerd uitgevallen Florian Niederlechner.[55] Een paar dagen later op 12 augustus maakte hij zijn eerste doelpunt voor de club uit de hoofdstad Berlijn tijdens de eerste ronde van de DFB-Pokal.[56] In de met 0-5 gewonnen uitwedstrijd tegen Carl Zeiss Jena zette hij in de 47e minuut na een voorzet van Fabian Reese de 0-2 op het scorebord.[57] Hij kende in de weken daarna een goede reeks door achtereenvolgens tegen Greuther Fürth (2x), 1. FC Magdeburg (2x) en Eintracht Braunschweig (3x) te scoren.[58][59][60] Door deze doelpunten was hij niet meer weg te denken uit het basiselftal. In maart/april kende hij wederom een sterke serie toen hij vijf wedstrijden op rij wist te scoren.[61] Hij deed dit door in de wedstrijden tegen Schalke 04 (2x), 1. FC Nürnberg (2x), SC Paderborn (1x), Hansa Rostock (1x) en Karlsruher SC (2x) één of meerdere doelpunten te maken.

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2012/13 Young Boys Vlag van Zwitserland Super League 7 0 1 0 0 0 0 0 8 0
2013/14 4 0 1 1 0 0 0 0 5 1
→ FC Wil Vlag van Zwitserland Challenge League 14 8 0 0 0 0 0 0 14 8
2014/15 10 3 1 2 0 0 0 0 11 5
2015/16 Young Boys Vlag van Zwitserland Super League 3 0 2 0 1 0 0 0 6 0
Grasshoppers 15 1 0 0 0 0 2 1 17 2
2016/17 10 3 1 2 4 1 0 0 15 6
2017/18 Debreceni VSC Vlag van Hongarije NB 1. 20 12 5 1 0 0 0 0 25 13
2019/20 Diósgyőri 20 2 1 0 0 0 0 0 21 2
2020/21 Austria Lustenau Vlag van Oostenrijk Liga 2 23 18 0 0 0 0 0 0 23 18
2021/22 23 27 2 1 0 0 0 0 25 28
2022/23 Austria Wien Vlag van Oostenrijk Bundesliga 28 17 2 1 7 0 2 1 39 19
2023/24 1 0 1 0 1 0 0 0 3 0
Hertha BSC Vlag van Duitsland 2.Bundesliga 29 23 4 3 0 0 0 0 33 26
Carrière totaal 207 114 21 11 13 1 4 2 245 128
Bijgewerkt tot xx april 2024

Interlandloopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Tabaković kwam uit voor diverse Zwitserse nationale jeugdelftallen. Op 17 april 2012 maakte hij zijn debuut in Zwitserland –18 tijdens de met 1-1 gelijkgespeelde oefenwedstrijd tegen de leeftijdsgenoten van Montenegro. Bondscoach Claude Ryf bracht hem in de rust in de ploeg voor Musa Araz. Met Zwitserland –19 speelde hij mee in de kwalificatiewedstrijden voor het Europees Kampioenschap in Litouwen. Het lukte Zwitserland niet om zich hiervoor te plaatsen.[62] Bij Zwitserland –21 maakte Tabaković zijn eerste doelpunt tijdens de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Liechtenstein.[63] In het met 0-6 gewonnen uitduel maakte hij in de 81e minuut na een voorzet van Oliver Buff het vijfde Zwitserse doelpunt.[64] Ondanks drie doelpunten van zijn voet tijdens de kwalificatiereeks wist Zwitserland zich niet te plaatsen voor het eindtoernooi in Tsjechië. Twee jaar later wist men zich eveneens niet te kwalificeren voor het Europees Kampioenschap in Polen.[65] In oktober 2023 besloot Tabaković om bij de senioren uit te gaan komen voor het nationaal elftal van Bosnië en Herzegovina.[66] Hij speelde in totaal 24 jeugdinterland voor Zwitserland en hij maakte hierin zes doelpunten. Hij speelde tijdens deze wedstrijden samen met onder andere Martin Angha, Denis Zakaria, Silvan Widmer en Manuel Akanji.[67]

Senioren[bewerken | brontekst bewerken]

Tabaković kreeg in november 2023 groen licht van de FIFA om voor Bosnië en Herzegovina te mogen spelen.[68] Kort daarna selecteerde bondscoach Savo Milošević hem voor de eerste keer.[69] Op 16 november maakte hij zijn debuut tijdens de met 4-1 verloren EK-kwalificatiewedstrijd tegen Luxemburg.[70] Milošević liet hem in de basis starten en haalde hem in de 80e minuut naar de kant voor Smail Prevljak.[71]

Interlandstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Interlands van Haris Tabaković voor Zwitserse jeugdelftallen Vlag van Zwitserland
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Zwitserland –18
1. 17 april 2012 Vlag van Zwitserland Zwitserland – Vlag van Montenegro Montenegro 1 – 1 Vriendschappelijk
2. 19 april 2012 Vlag van Zwitserland Zwitserland – Vlag van Montenegro Montenegro 0 – 1 Vriendschappelijk
Als speler bij Zwitserland –19
1. 8 september 2012 Vlag van Zwitserland Zwitserland – Vlag van Frankrijk Frankrijk 0 – 1 Vriendschappelijk
2. 14 oktober 2012 Vlag van Schotland Schotland – Vlag van Zwitserland Zwitserland 0 – 1 EK-kwalificatie
3. 14 november 2012 Vlag van België België – Vlag van Zwitserland Zwitserland 1 – 1 Vriendschappelijk
4. 23 maart 2013 Vlag van Zwitserland Zwitserland – Vlag van Noorwegen Noorwegen 0 – 1 Vriendschappelijk
5. 6 juni 2013 Vlag van Ierland Ierland – Vlag van Zwitserland Zwitserland 2 – 2 EK-kwalificatie
6. 8 juni 2013 Vlag van Servië Servië – Vlag van Zwitserland Zwitserland 0 – 1 EK-kwalificatie
7. 11 juni 2013 Vlag van Slowakije Slowakije – Vlag van Zwitserland Zwitserland 2 – 0 EK-kwalificatie
Als speler bij Zwitserland –21
1. 14 augustus 2013 Vlag van Portugal Portugees – Vlag van Zwitserland Zwitserland 5 – 2 Vriendschappelijk
2. 5 september 2013 Vlag van Letland Letland – Vlag van Zwitserland Zwitserland 0 – 2 EK-kwalificatie
3. 9 september 2013 Vlag van Liechtenstein Liechtenstein – Vlag van Zwitserland Zwitserland 0 – 6 EK-kwalificatie Goal
4. 18 november 2013 Vlag van Zwitserland Zwitserland – Vlag van Oekraïne Oekraïne 1 – 2 EK-kwalificatie
5. 5 maart 2014 Vlag van Zwitserland Zwitserland – Vlag van Liechtenstein Liechtenstein 5 – 1 EK-kwalificatie Goal
6. 4 september 2014 Vlag van Oekraïne Oekraïne – Vlag van Zwitserland Zwitserland 2 – 0 EK-kwalificatie
7. 8 september 2014 Vlag van Zwitserland Zwitserland – Vlag van Letland Letland 7 – 1 EK-kwalificatie Goal Goal
8. 7 september 2015 Vlag van Kazachstan Kazachstan – Vlag van Zwitserland Zwitserland 0 – 1 EK-kwalificatie
9. 8 oktober 2015 Vlag van Zwitserland Zwitserland – Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina 3 – 1 EK-kwalificatie Goal
10. 12 oktober 2015 Vlag van Zwitserland Zwitserland – Vlag van Noorwegen Noorwegen 1 – 1 EK-kwalificatie Goal
11. 16 november 2015 Vlag van Engeland Engeland – Vlag van Zwitserland Zwitserland 3 – 1 EK-kwalificatie
12. 26 maart 2016 Vlag van Zwitserland Zwitserland – Vlag van Engeland Engeland 1 – 1 EK-kwalificatie
13. 26 maart 2016 Vlag van Zwitserland Zwitserland – Vlag van Kazachstan Kazachstan 3 – 0 EK-kwalificatie
14. 6 september 2016 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina – Vlag van Zwitserland Zwitserland 0 – 0 EK-kwalificatie
15. 7 oktober 2016 Vlag van Noorwegen Noorwegen – Vlag van Zwitserland Zwitserland 2 – 1 EK-kwalificatie
Bijgewerkt tot 28 april 2024

Senioren[bewerken | brontekst bewerken]

Interlands van Haris Tabaković voor Bosnië en Herzegovina Vlag van Bosnië en Herzegovina
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
1. 16 november 2023 Luxemburg Vlag van Luxemburg – Bosnië en Herzegovina Vlag van Bosnië en Herzegovina 4 – 1 EK-kwalificatie
Bijgewerkt tot 28 april 2024

Persoonlijk[bewerken | brontekst bewerken]

De ouders van Tabaković vluchten tijdens de oorlog van Bosnië naar Zwitserland.[72]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Oostenrijk Austria Lustenau
Competitie
Aantal Jaren
2. Liga 1x 2021/22
Prijs
Aantal Jaren
Individueel
Vlag van Nederland Topscorer 2. Liga 1x 2021/22 (27 doelpunten)

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Lijst van spelers van Grasshoppers, Austria Wien en Hertha BSC

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. ↑ Statistieken FC Basel - Young Boys op 20 augustus 2011. Gearchiveerd op 28 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  2. ↑ Testspiel, Breitenrain - YB 1:6 (1:1) (11 september 2012). Gearchiveerd op 26 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  3. ↑ Schweizer Cup , Wettswil-Bonstetten - YB 1:5 (1:3) (15 september 2012). Gearchiveerd op 26 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  4. ↑ Statistieken FC Wettswil - Young Boys op 15 september 2012. Gearchiveerd op 26 januari 2018. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  5. ↑ Haris Tabakovic erhält einen Profivertrag (15 maart 2013). Gearchiveerd op 26 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  6. ↑ Schweizer Cup, YF Juventus - YB 2:4 (2:1) (14 september 2013). Gearchiveerd op 26 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  7. ↑ Statistieken SC Juventus Zürch - Young Boys op 14 september 2013. Gearchiveerd op 28 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  8. ↑ Tabakovic leihweise zu Wil (6 januari 2014). Gearchiveerd op 24 november 2023. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  9. ↑ Statistieken Young Boys- Qarabağ op 20 augustus 2015. Gearchiveerd op 28 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  10. ↑ Ravet zu YB, Tabakovic zu GC (14 januari 2016). Gearchiveerd op 26 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  11. ↑ Dudle, Simon, Wil besiegt Lieblingsgegner (3 februari 2014). Gearchiveerd op 26 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  12. ↑ Statistieken FC Will - FC Winterthur op 2 februari 2014. Gearchiveerd op 28 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  13. ↑ Dudle, Simon, Den Absteiger gedemütigt (24 februari 2014). Gearchiveerd op 26 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  14. ↑ Statistieken FC Will - Servette FC op 23 februari 2014. Gearchiveerd op 31 juli 2022. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  15. ↑ Statistieken FC Will - FC Lugano op 12 april 2014. Gearchiveerd op 26 oktober 2022. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  16. ↑ Truttmann, Mauro, Der Schweizer Stürmer, der erst nach seiner Flucht aus der Schweiz seinen Torriecher fand (25 september 2022). Gearchiveerd op 25 september 2022. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  17. ↑ Tabakovic kehrt Zurück, Vertrag mit Vitkievies läuft aus (8 mei 2015). Gearchiveerd op 26 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  18. ↑ Spielertausch zwischen GC und YB (13 januari 2016). Gearchiveerd op 26 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  19. ↑ Statistieken Young Boys - Grasshoppers op 6 februari 2016. Gearchiveerd op 27 februari 2022. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  20. ↑ GC mit erstem Sieg seit Mitte März (23 april 2016). Gearchiveerd op 28 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  21. ↑ Statistieken Grasshoppers - FC St. Gallen op 23 april 2016. Gearchiveerd op 15 maart 2022. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  22. ↑ Knapper Sieg für die Grasshoppers gegen Apollon Limassol (28 juli 2016). Gearchiveerd op 28 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  23. ↑ Statistieken Grasshopper - Apollon Limassol op 28 juli 2016. Gearchiveerd op 4 oktober 2022. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  24. ↑ SL-News: Tabakovic verlässt GC (3 augustus 2017). Gearchiveerd op 26 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  25. ↑ DVSC: aláírt a két év alatt három gólt szerző támadó – hivatalos (2 augustus 2017). Gearchiveerd op 3 augustus 2017. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  26. ↑ Statistieken Debreceni VSC - Ferencvaros op 6 augustus 2017. Gearchiveerd op 28 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  27. ↑ Statistieken Debreceni VSC - Diósgyőri op 9 september 2017. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  28. ↑ "Ich hatte den Eindruck, mein Ruf in der Schweiz sei zerstört" (30 mei 2023). Gearchiveerd op 31 mei 2023. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  29. ↑ DVSC: Svájcban vizgálják ki a súlyosan megsérült csatárt (9 juli 2018). Gearchiveerd op 26 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  30. ↑ NB 1: Ketten is Távoznak a bronzérmes Debrecenböl (23 mei 2019). Gearchiveerd op 26 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  31. ↑ DVTK: Új igazolás Debrecenböl és nyolc edzömeccs (5 juni 2019). Gearchiveerd op 26 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  32. ↑ Statistieken Diósgyőri - Mezőkövesd op 24 augustus 2019. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  33. ↑ AZ Újpest csak szenvedett, a DVTK 13 év után újra nyert a lilák vendégeként (23 november 2019). Gearchiveerd op 26 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  34. ↑ Statistieken Újpest FC - Diósgyőri op 23 november 2019. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  35. ↑ DVTK: Távozott a klubtól Haris Tabakovic (3 augustus 2020). Gearchiveerd op 26 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  36. ↑ Austria Lustenau verpflichtet Schweizer Haris Tabaković (14 september 2020). Gearchiveerd op 27 oktober 2020. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  37. ↑ 5:2-Sieg von Blau Weiß Linz gegen Austria Lustenau in 2. Liga (20 september 2020). Gearchiveerd op 7 juli 2022. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  38. ↑ Statistieken Blau-Weiss Linz - Austria Lustenau op 20 september 2020. Gearchiveerd op 19 juli 2022. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  39. ↑ Marthaler, Moritz, Tabakovic ruft mit jedem Tor – aber hört man ihn auch? (18 februari 2022). Gearchiveerd op 27 oktober 2022. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  40. ↑ Austria Lustenau setzt die Maßstäbe in Liga zwei (8 augustus 2021). Gearchiveerd op 7 maart 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  41. ↑ Tabakovic-Show: Vier Tore gegen den SV Lafnitz (30 juli 2021). Gearchiveerd op 24 september 2021. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  42. ↑ Der SC Austria Lustenau ist Meister der ADMIRAL 2. Liga (13 mei 2022). Gearchiveerd op 17 mei 2022. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  43. ↑ Haris Tabakovic folgt Fabian Schubert nach (22 mei 2022). Gearchiveerd op 21 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  44. ↑ Austria verpflichtet Stürmer Tabakovic ab Sommer (24 maart 2022). Gearchiveerd op 1 december 2023. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  45. ↑ Salzburgs neuer Super-Sturm erlegt Wiener Austria (22 juli 2022). Gearchiveerd op 27 juli 2022. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  46. ↑ Statistieken Red Bull Salzburg - Austria Wien op 22 juli 2022. Gearchiveerd op 4 augustus 2022. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  47. ↑ Last-Minute-Sieg für Altach gegen Austria Wien (7 augustus 2022). Gearchiveerd op 28 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  48. ↑ Statistieken SCR Altach - Austria Wien op 7 augustus 2022. Gearchiveerd op 14 december 2022. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  49. ↑ Jesus aus der Schweiz» – dieser Grenchner rockt gerade Österreichs Fussball (19 mei 2023). Gearchiveerd op 4 juni 2023. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  50. ↑ Schmid über Tabakovic-Lauf: „War so nicht abzusehen“ (15 mei 2023). Geraadpleegd op 28 april 2024.
  51. ↑ Haris Tabaković schießt die Austria zum Derbysieg! (14 mei 2023). Gearchiveerd op 28 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  52. ↑ Haris Tabaković wechselt zu Hertha BSC (1 augustus 2023). Gearchiveerd op 6 september 2023. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  53. ↑ Waldkötter, Florian, Hertha BSC verpflichtet Haris Tabaković (1 augustus 2023). Gearchiveerd op 3 augustus 2023. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  54. ↑ Kein Erfolgserlebnis für Tabakovic bei Hertha-Debüt (4 augustus 2023). Gearchiveerd op 25 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  55. ↑ Statistieken Hertha BSC - Wehen Wiesbaden op 4 augustus 2023. Gearchiveerd op 4 augustus 2023. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  56. ↑ Tabakovic erzielt im DFB-Pokal erstes Tor für Hertha BSC (12 augustus 2023). Gearchiveerd op 25 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  57. ↑ Statistieken Carl Zeiss Jena - Hertha BSC op 12 augustus 2023. Gearchiveerd op 3 september 2023. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  58. ↑ Brustlöser Tabakovic: Hertha BSC überrollt Fürth und holt ersten Dreier der Saison (26 augustus 2023). Gearchiveerd op 25 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  59. ↑ Ein Traumtor und viele Geschenke: Magdeburg schlägt Hertha dramatisch 6:4 (2 september 2023). Gearchiveerd op 25 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  60. ↑ Sturmtank Tabakovic ist nicht zu bremsen: Hertha atmet auf (17 september 2023). Gearchiveerd op 6 maart 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  61. ↑ Wiese, Dennis, "Fluppe habe ich am Anfang nicht verstanden" (9 april 2024). Gearchiveerd op 26 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  62. ↑ Schweizer U19 verpasst EM-Endrunde (11 juni 2013). Gearchiveerd op 28 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  63. ↑ U21-Nati in 24 Minuten zum Kantersieg (9 september 2013). Gearchiveerd op 28 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  64. ↑ Statistieken Liechtenstein onder 21 - Zwitserland onder 21 op 9 september 2013. Gearchiveerd op 29 september 2016. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  65. ↑ Wegen FCB-Elyounoussi: Schweizer U21 verpasst EM (7 oktober 2016). Gearchiveerd op 28 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  66. ↑ Haris Tabaković: Otvoren sam za opciju da u budućnosti nastupam za BiH (15 oktober 2023). Gearchiveerd op 3 november 2023. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  67. ↑ Bosnien statt Schweiz: Tabakovic vor Verbandswechsel (10 september 2023). Gearchiveerd op 25 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  68. ↑ Odlične vijesti: Haris Tabaković dobio pravo nastupa za Bosnu i Hercegovinu! (7 november 2023). Gearchiveerd op 2 januari 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  69. ↑ Milošević objavio spisak za Luksemburg i Slovačku, pozvan golgeter Haris Tabaković (2 november 2023). Gearchiveerd op 11 december 2023. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  70. ↑ Generacijska sramota: Tragikomični Zmajevi nastavili brukati državni dres (16 november 2023). Gearchiveerd op 14 maart 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  71. ↑ Statistieken Luxemburg - Bosnië en Herzegovina op 16 november 2023. Geraadpleegd op 28 april 2024.
  72. ↑ Bosnien statt Schweiz: Tabakovic vor Verbandswechsel (10 september 2023). Gearchiveerd op 25 april 2024. Geraadpleegd op 28 april 2024.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Haris_Tabaković&oldid=67456102"