De eerste die het opnam was Ray Price. Al snel na de uitgave als lied nam hij het rond 29 januari1959 om het in april van dat jaar uit te brengen als single samen met Wall of tears. Het plaatje haalde de tweede plaats in de specifieke Country & Western-lijst van Billboard.
Degene die het meest succes had met het lied was Guy Mitchell. Deze versie werd ook al uitgebracht door Columbia Records (41476). Het plaatje had een lange aanloop, want verscheen pas in december 1959 aan de top van de Billboard Hot 100 (algemene lijst) om daar twee weken te vertoeven. Het plaatje stond 20 weken in die lijst genoteerd. In Europa werd het plaatje uitgebracht via Philips Records (PB964) en verkocht goed in het Verenigd koninkrijk. Het haalde daar de vijfde plaats in zestien weken notering. Nederland en België hadden nog geen officiële hitparades, maar voor Nederland lijken volgens het toenmalige hitblad Muziek Expres toch behoorlijke verkopen te hebben plaatsgevonden. Als gevolg van deze versie verkocht ook de bladmuziek extreem goed.
In het jaar 1965 was het in de Verenigde Staten weer raak. Johnny Tillotson zong zijn versie de Billboard Hot 100 in en haalde in acht weken de 35e plaats.
Bronnen, noten en/of referenties
dutchcharts (Daverende 30/Ultratop30), VRT Top30, Nederlandse Top 40, UK Singles Chart, Billboard