Naar inhoud springen

Maximilien d'Erp de Holt et Baerlo

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Maximilien d'Erp de Holt et Baerlo (Diest, 5 september 1847 - Vézac, 27 december 1936) was een Belgisch diplomaat.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Familie[bewerken | brontekst bewerken]

Baron Maximilien d'Erp de Holt et Baerlo was een telg uit de familie d'Erp. Hij was een zoon van baron Jean-Egide d'Erp de Holt et Baerlo (1800-1875), luitenant-generaal, en barones Dieudonnée de Loën d'Enschedé (1821-1898). Hij was een kleinzoon van baron Hendrik Willem d'Erp tot Holt van Baerlo.

Hij trouwde in 1868 in Vézac met Paule de Lavergne de Cerval (1848-1931). Het echtpaar kreeg een zoon en drie dochters en verbleef veel op het familiedomein in Vézac, waar Maximilien in 1936 overleed.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

D'Erp de Holt et Baerlo was gezant in Teheran. Van mei 1896 tot februari 1915 was hij ambassadeur bij de Heilige Stoel. In 1899 trad hij op advies van Carl de Vinck de Deux-Orp toe tot de Congregatie voor de Evangelisatie van de Volkeren en drong hij aan op de zending van een kapelaan naar de Belgische kolonie in Peking-Hankou.[1] Na het overlijden van Petrus Lambertus Goossens, aartsbisschop van Mechelen, kreeg hij instructies van de regering in Brussel om de kandidatuur van Désiré-Joseph Mercier te steunen.