Pentakoolstofdioxide
Uiterlijk
Pentakoolstofdioxide | ||||
---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||
Structuurformule van pentakoolstofdioxide
| ||||
ruimtelijk model van pentakoolstofdioxide
| ||||
Algemeen | ||||
Molecuulformule | ||||
IUPAC-naam | penta-1,2,3,4-tetraeen-1,5-dion | |||
Molmassa | 92,05 g/mol | |||
SMILES | O=C=C=C=C=C=O
| |||
InChI | 1/C5O2/c6-4-2-1-3-5-7
| |||
CAS-nummer | 51799-36-1 | |||
PubChem | 521350 | |||
Wikidata | Q3028845 | |||
|
Pentakoolstofdioxide, officieel penta-1,2,3,4-tetraeen-1,5-dion, is een oxide van koolstof (een koolstofoxide) met de formule .
De verbinding is in 1988 voor het eerst beschreven door Günter Maier etal, die het verkregen via pyrolyse van cyclohexaan-1,3,5-trion (floroglucine, de tautomere vorm van floroglucinol.[1] Een andere syntheseroute maakt gebruik van de flashpyrolyse van 2,4,6-tris(diazo)cyclohexaan-1,3,5-trion, .[2] In oplossing is de stof bij kamertemperatuur stabiel.[1] De zuivere stof is stabiel tot −96 °C, boven die temperatuur treedt polymerisatie op.[2]
Bronnen, noten en/of referenties
|