Naar inhoud springen

Plegiocidaris

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Plegiocidaris
Status: Uitgestorven
Fossiel voorkomen: Jura
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dierenrijk)
Stam:Echinodermata (Stekelhuidigen)
Klasse:Echinoidea (Zee-egels)
Onderklasse:Cidaroidea
Orde:Cidaroida
Familie:Cidaridae
Geslacht
Plegiocidaris
Pomel, 1883
(en) World Register of Marine Species
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Plegiocidaris is een geslacht van uitgestorven zee-egels, dat leefde tijdens het Jura.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Deze zee-egels hadden een ronde, iets afgeplatte schaal, die was samengesteld uit vijf gepaarde rijen smalle ambulacrale platen en vijf gepaarde rijen brede interambulacra (het deel van het skelet, dat tussen de ambulacra is gelegen), die bestonden uit grote platen, die bezet waren met in het oog springende knobbels. De bovenliggende opening duidde op de plaats van het apicaalveld. Dit was een centraal veldje, boven op de zee-egelschaal, waarvandaan de ambulacra uitstraalden, ook topschild genoemd. De normale diameter bedroeg ongeveer 4 cm.

Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]

Vertegenwoordigers van dit geslacht bewoonden zeegebieden op rotsachtige bodems, waar ze zich voedden met algen.

Soorten[bewerken | brontekst bewerken]

Namen met onduidelijke status