Deze pagina geeft een overzicht van alle uitgelichte artikels en/of afbeeldingen op het portaal Belgisch koningshuis. Voor elke maand van het jaar is er zo'n artikel en/of afbeelding. Voel u vrij om deze te bewerken door de bijhorende bewerk-link te volgen.
Leopold III werd geboren in Brussel als prins Leopold van België, prins van Saksen-Coburg en Gotha en besteeg de troon op 23 februari 1934 na de dood van zijn vader, koning Albert I van België.
Leopold werd op 23 februari1934 staatshoofd nadat koning Albert I op 17 februari in Marche-les-Dames het leven liet bij het beklimmen van een rots. Op 29 augustus1935 raakte hij als chauffeur gewond bij het verkeersongeval in het Zwitserse Küssnacht, waarbij zijn vrouw Astrid omkwam.
De eerste jaren van haar leven in België bestonden voor Paola vooral uit het opvoeden van haar kinderen, waarbij ze haar echtgenoot veelvuldig moest missen. Prins Albert verbleef vaak in het buitenland om Belgische handelsmissies te begeleiden.
Daarnaast kwam prinses Paola in aanvaring met haar schoonzuster koningin Fabiola, die zich in de loop der jaren vaker met de opvoeding van Paola's kinderen ging bemoeien. Ook was Paola vaak het mikpunt van spot en kritiek door haar slechte beheersing van het Nederlands. Dit alles zorgde er bijna voor dat haar huwelijk met prins Albert strandde. Het is in België dan ook een publiek geheim dat Albert in die moeilijke periode een buitenechtelijke dochter heeft verwekt: Delphine Boël.
Fabiola was verpleegster en schrijfster van kinderverhalen. Ze stond bekend om haar sociale betrokkenheid. De ontdekkingsreiziger Guido Derom noemde in 1961 een net ontdekte Antarctische bergketen naar haar. Ter gelegenheid van de vijftiende verjaardag van attractiepark De Efteling werd de attractie De Indische Waterlelies gebouwd, een uitbeelding van een van de twaalf sprookjes uit de bundel Los doce Cuentos maravillosos (vertaald als De twaalf wonderlijke sprookjes van Koningin Fabiola en uitgegeven bij Desclée de Brouwer met illustraties van Lia Timmermans in 1961), die Fabiola in het Spaans schreef in 1955, vijf jaar voor ze huwde met de Belgische koning Boudewijn.
In 1830 keerden de kansen. Leopold kreeg het aanbod om koning van Griekenland te worden, maar hij weigerde. Na de Belgische Revolutie van 1830 legde het Belgische Nationaal Congres per decreet vast dat het Oranjehuis voor eeuwig uitgesloten was van de Belgische troon. Men wilde echter wel een monarchie, in constitutionele en representatieve vorm.
Nadat men eerst enkele andere kandidaten overwogen had, werd Leopold in 1831 gevraagd koning te worden van de nieuwe staat. Leopold had wat het congres dacht nodig te hebben, namelijk de steun van Engeland, dat het nog het best meende met de Belgische onafhankelijkheid, en internationale ervaring en prestige. Leopold sprak vloeiend Duits, Engels, Frans en een mondje Russisch en hij had goede relaties met de bankiersfamilie Rothschild.
Door het overlijden van kroonprins Leopold in 1869 en zijn oudere broer Boudewijn in 1891 werd Albert van dan af voorbereid op de onverwachte zware taak als toekomstige koning.
Als troonopvolger kon hij een beroep doen op veel familiebanden; zijn oom Carol was koning van Roemenië, zijn tante Stephanie koningin van Portugal, nog een andere tante, Charlotte, was de keizerin van Mexico.
Zelf trouwde ze op 25 april1867 in Berlijn met de Belgische prins Filips, zoon van koning Leopold I, en jongere broer van de latere koning Leopold II. Na haar huwelijk, dat werd gearrangeerd door Koningin Victoria, de jongere nicht van Leopold I, vestigden prins Filips en zijn echtgenote zich als graaf en gravin van Vlaanderen, in Brussel.
De gravin was een verdienstelijke kunstenares. Zo legde zij zich vanaf 1868 toe op het maken van etsen. Een aantal van haar etsen werd tentoongesteld tijdens de Wereldtentoonstelling van 1893 in Chicago.
Leopold III werd geboren in Brussel als prins Leopold van België, prins van Saksen-Coburg en Gotha en besteeg de troon op 23 februari 1934 na de dood van zijn vader, koning Albert I van België.
Leopold werd op 23 februari1934 staatshoofd nadat koning Albert I op 17 februari in Marche-les-Dames het leven liet bij het beklimmen van een rots. Op 29 augustus1935 raakte hij als chauffeur gewond bij het verkeersongeval in het Zwitserse Küssnacht, waarbij zijn vrouw Astrid omkwam.
Charlotte - die in Mexico bekend zou worden als Keizerin Carlota - en Maximiliaan gingen wonen in het paleis in Chapultepec. Het paar kon geen kinderen krijgen, en adopteerde daarom Agustín de Iturbide y Green, kleinzoon van keizer Agustín I, als zoon en opvolger. Charlotte en Maximiliaan poogden zich de Mexicaanse cultuur eigen te maken. Maar waar het Maximiliaan ging om goed te kunnen regeren over zijn onderdanen was Charlotte meer geïnteresseerd in de grandeur van het keizerrijk. Charlotte stak veel tijd in de hofhouding en het organiseren van bals. Zij wilde het keizerrijk vooral meer aanzien geven, en stelde zelfs voor Centraal-Amerika te heroveren.
Hij volgde een opleiding bij de Britse marine, waar hij ereluitenant was. Hij wilde in de jaren dertig trouwen met het burgermeisje Jacqueline Wehrli, maar naar verluidt zou het huwelijk door het Belgische hof zijn afgekeurd. Uit hun relatie werd volgens Michel Capon in 1938 een dochter geboren, Isabelle, die de achternaam van haar stiefvader ontving (Wybo).
In 1939 werd prins Karel kolonel in het Belgische leger. Gedurende de Tweede Wereldoorlog leefde hij teruggetrokken in Brussel. Onder valse naam bracht hij de laatste maanden door in een Waals dorp.
Stefanie Clotilde Louise Hermine Marie Charlotte (Laken, 21 mei1864 - Pannonhalma, 24 augustus1945), aartshertogin van Oostenrijk, kroonprinses van Oostenrijk-Hongarije, prinses van België, prinses van Lonyay de Nagy-Lonya en Vasaros-Nameny was een dochter van koningLeopold II en diens vrouw Maria Hendrika.
Op 10 mei1881 trouwde zij met aartshertogRudolf van Oostenrijk; na haar huwelijk mocht ze de titels 'aartshertogin van Oostenrijk' en 'kroonprinses van Oostenrijk-Hongarije' voeren. In 1883 kreeg het paar een dochter: aartshertogin Elisabeth Marie. Het huwelijk dat niet uit liefde gesloten was, was aanvankelijk heel gelukkig. Stefanie had één zaak gemeen met haar schoonmoeder: de liefde voor Hongarije; ze had een oprechte band met dit land dat ze vaak bezocht.
Op 30 januari1889 pleegde Rudolf, samen met zijn geliefde Marie von Vetsera, zelfmoord op het jachtslot Mayerling. In hun eerste reactie richtte het keizerspaar zijn pijlen op Stefanie, die de schande moest verdragen. Als weduwe werd de aartshertogin gedoogd in Wenen want ze was toch nog steeds de schoondochter van de keizer. Ze mocht al haar juwelen en voorrechten behouden zolang ze niet opnieuw huwde.
Op 2 juli 1959 trouwde Albert met de Italiaanse prinses Donna Paola Ruffo di Calabria. Het huwelijk van prins Albert kwam er voordat zijn broer koning Boudewijn trouwde. Het burgerlijk huwelijk vond in de Empirezaal van het Koninklijk Paleis plaats. Het paar nam vervolgens zijn intrek in het Kasteel Belvédère. Ze kregen drie kinderen:
Prins Laurent was tot de jaren 1990 (ten tijde van koning Boudewijn) derde in rij om de troon te bestijgen maar door een wetswijziging, die ervoor zorgde dat ook vrouwen troonopvolger kunnen zijn, moet hij nu zijn zus en haar kinderen voor laten gaan.
Laurent werd opgeleid aan de Koninklijke Militaire School (1983-1985) en behoort tot de
123e Promotie “Alle Wapens”. Hij is houder van de brevetten helikopterpiloot en duiker van de Marine. Bij de Zeemacht heeft hij de graad van Kapitein-ter-Zee. Volgens de Wet van 7 mei 2000, Art. 3bis. heeft prins Laurent vanaf 1 juli 2001 recht op een jaarlijkse dotatie van € 272.682,88 ten laste van de openbare schatkist.
In 1875 werd de Louise uitgehuwelijkt aan haar achterneef prins Filips van Saksen-Coburg-Gotha die behoorde tot de rijke Hongaarse tak van de Coburgfamilie en veertien jaar ouder was dan zijn bruid. Het huwelijk, gezegend met twee kinderen (prinses Dorothea en prins Leopold) was echter geen succes. Leopold was trots op zijn huwelijksstrategie, die erop neerkwam dat hij dit huwelijk arrangeerde met het oog op politieke belangen. Zijn dochter was niet gelukkig met het huwelijk, na de eerste huwelijksnacht ruilde ze haar bed in voor de Serres van Laken.
Louise vond de ware liefde in de persoon van de Kroatische graaf Géza Mattacic (1868-1923), die ze ontmoette in het Prater.
