Rodekruislaan
Rodekruislaan | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
De rechte hoek aan het uiteinde van de straat
| ||||
Geografische informatie | ||||
Locatie | Paramaribo | |||
Begin | 5° 49′ 55″ NB, 55° 10′ 31″ WL | |||
Eind | 5° 49′ 41″ NB, 55° 10′ 50″ WL | |||
Algemene informatie | ||||
Bestrating | asfalt | |||
|
De Rodekruislaan is een laan in Paramaribo die loopt van de Dr. Sophie Redmondstraat naar de Verlengde Zinniastraat.
Bouwwerken[bewerken | brontekst bewerken]
De laan begint aan de Dr. Sophie Redmondstraat. Op nummer 3 bevindt zich het Nationaal Tuberculose Programma van het Bureau voor Openbare Gezondheidszorg (BOG)[1] en het hoofdkantoor van de BOG zelf bevindt zich verderop in de laan.[2] Ertegenover bevindt zich het Transvaal Sportcomplex.
Het Centraal Laboratorium van het BOG en het Surinaamse Rode Kruis bevinden zich op de kruising met de Gravenberchstraat.[3][4] Op de tegenoverliggende hoek bevindt zich de Memre Boekoe-kazerne met de ingang van het Surinaams Legermuseum.[5] Bij IAC International maakt de laan een hoek naar rechts en eindigt op de Verlengde Zinniastraat.
Gedenkteken[bewerken | brontekst bewerken]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/ee/1rightarrow_blue.svg/15px-1rightarrow_blue.svg.png)
Het volgende gedenkteken staat in de laan bij de ingang van het Surinaams Legermuseum:[6]
Onderwerp | Type | Kunstenaar | Onthulling | Locatie | Omschrijving |
---|---|---|---|---|---|
3e Cie. '48 Oorlogsvrijwilligers | bank | onbekend | 1948 | Memre Boekoe-kazerne | Japanse bezetting van Nederlands-Indië |
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ Waterkant, Nationaal Tuberculose Programma wil bewustzijn TBC in Suriname vergroten, 24 maart 2022
- ↑ Starnieuws, Volksgezondheid krijgt een super modern gebouw, 2 december 2022
- ↑ United Na ons Environment Programme, Global Interlaboratory Assessment on Persistent Organic Pollutants, pag. 103, juni 2017
- ↑ De Ware Tijd, Ook Felle brand bij het BOG, 30 juni 2021
- ↑ TRIS Online, Suriname heeft nu een eigen Legermuseum, 13 mei 2015
- ↑ Eric Kastelein, Oog in Oog met Paramaribo, pag. 163 ISBN 9789460225031, 2020