Russische pseudo-gotiek
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d7/Spb_06-2012_Chesme_Church.jpg/260px-Spb_06-2012_Chesme_Church.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5e/Moscow_05-2012_Tsaritsyno_12.jpg/260px-Moscow_05-2012_Tsaritsyno_12.jpg)
Russische pseudo-gotiek, valse gotiek of Russische gotiek (Russisch: Псевдоготика; Psevdogotika, ложная готика; lozjnaja gotika of русская готика; Roesskaja gotika) zijn benamingen voor de preromantische stroming in de Russische architectuur uit het Catharina-tijdperk gebaseerd op de vrije combinatie van elementen uit de Europese gotiek en Narysjkin-barok (Moskouse barok) die groteske werken voortbracht, vaak doorweven met symbolen uit de vrijmetselarij. Na de dood van Catharina de Grote ontwikkelde de Russische pseudo-gotiek zich parallel aan de opkomst van de neogotiek in de architectuur van West-Europa, maar in tegenstelling tot de neogotiek heeft de Russische pseudo-gotiek weinig gemeen met de middeleeuwse gotische architectuur.
Een bekend voorbeeld van de stijl is het gebouwencomplex van het Tsaritsynopark in Moskou.