Tweede Kamerverkiezingen in het kiesdistrict Druten

Tweede Kamerverkiezingen in het kiesdistrict Druten geeft een overzicht van verkiezingen voor de Nederlandse Tweede Kamer in het kiesdistrict Druten in de periode 1888-1918.^[1]

Het kiesdistrict Druten werd ingesteld na de grondwetsherziening van 1887. Tot het kiesdistrict behoorden de volgende gemeenten: Ammerzoden, Appeltern, Balgoij, Batenburg, Bergharen, Brakel, Dreumel, Driel, Druten, Gameren, Hedel, Heerewaarden, Horssen, Hurwenen, Kerkwijk, Overasselt, Poederoijen, Rossum, Wamel, Wijchen, Zaltbommel en Zuilichem.

Het kiesdistrict Druten vaardigde in dit tijdvak per zittingsperiode één lid af naar de Tweede Kamer.

Legenda

vet: gekozen als lid van de Tweede Kamer.

6 maart 1888[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na vervroegde ontbinding van de Tweede Kamer.^[2]

	6 maart
Kiesgerechtigden	2.947
Opkomst	2.416
Geldige stemmen	2.404
Blanco stemmen	8
Kandidaten
F.J.M.A. Reekers	1.663
G.J.T. Beelaerts van Blokland	420
M. Tydeman	289

10 april 1888[bewerken | brontekst bewerken]

Frederic Reekers was bij de verkiezingen van 6 maart 1888 gekozen in twee kiesdistricten, Druten en Haarlemmermeer. Hij opteerde voor Haarlemmermeer, als gevolg waarvan in Druten een naverkiezing gehouden werd.

	10 april
Kiesgerechtigden	2.947
Opkomst	1.886
Geldige stemmen	1.863
Blanco stemmen	18
Kandidaten
J.A.N. Travaglino	1.501
M. Tydeman	216
A.C.J. Dericks	49
G.J.T. Beelaerts van Blokland	45

9 juni 1891[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

	9 juni
Kiesgerechtigden	2.917
Opkomst	1.365
Geldige stemmen	1.340
Blanco stemmen	21
Kandidaten
J.A.N. Travaglino^[3]	1.081
C.P.J. von Weiler	73
P. Rink	65
H.J.A.M. Schaepman	50

10 april 1894[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na vervroegde ontbinding van de Tweede Kamer.

	10 april
Kiesgerechtigden	2.961
Opkomst	1.365
Geldige stemmen	1.339
Blanco stemmen	23
Kandidaten
J.A.N. Travaglino^[3]	934
C.T. Kolfschoten	346

15 juni 1897[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

	15 juni
Kiesgerechtigden	5.783
Opkomst	4.283
Geldige stemmen	4.205
Blanco stemmen	78
Kandidaten
J.A.N. Travaglino^[3]	2.841
J.D. Six	1.154
H.J.A.M. Schaepman	132

14 juni 1901[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

	14 juni
Kiesgerechtigden	5.756
Kandidaten
J.A.N. Travaglino^[3]

Travaglino was de enige kandidaat; hij werd zonder nadere stemming gekozen verklaard.

Travaglino overleed op 23 mei 1905. Gezien de korte resterende duur tot de al aangekondigde Tweede Kamerverkiezingen van 16 juni 1905 werd niet meer in de vacature voorzien.

16 juni 1905[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

	16 juni
Kiesgerechtigden	6.067
Opkomst	4.029
Geldige stemmen	3.958
Blanco stemmen	71
Kandidaten
T.J.A. Duijnstee	2.576
J.W.J.C.M. van Nispen tot Sevenaer	1.295
E.P.F.A. van den Bogaert	87

11 juni 1909[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

	11 juni
Kiesgerechtigden	6.343
Opkomst	3.818
Geldige stemmen	3.713
Blanco stemmen	105
Kandidaten
T.J.A. Duijnstee^[3]	3.404
Z.D.J.W. Gulden	309

17 juni 1913[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

	17 juni
Kiesgerechtigden	6.668
Opkomst	5.500
Geldige stemmen	5.397
Blanco stemmen	103
Kandidaten
T.J.A. Duijnstee^[3]	3.248
A.C.M. Rijke	978
H.C. Diferee	953
Z.D.J.W. Gulden	160
M.J. Wiessing	58

18 juli 1916[bewerken | brontekst bewerken]

Theodorus Duijnstee, gekozen bij de verkiezingen van 17 juni 1913, trad op 21 juni 1916 af vanwege zijn benoeming als vicepresident bij het gerechtshof te 's-Gravenhage.^[4] Om in de ontstane vacature te voorzien werd een tussentijdse verkiezing gehouden.

	18 juli
Kiesgerechtigden	7.430
Kandidaten
T.J.A. Duijnstee^[3]

Duijnstee was de enige kandidaat; hij werd zonder nadere stemming gekozen verklaard.

15 juni 1917[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

	15 juni
Kiesgerechtigden	7.572
Kandidaten
T.J.A. Duijnstee^[3]

De zeven in de vorige Tweede Kamer vertegenwoordigde partijen hadden afgesproken in elkaars kiesdistricten geen tegenkandidaten te stellen.^[5] Duijnstee was derhalve de enige kandidaat; hij werd zonder nadere stemming gekozen verklaard.

Opheffing[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezing van 1917 was de laatste verkiezing voor het kiesdistrict Druten. In 1918 werd voor verkiezingen voor de Tweede Kamer overgegaan op een systeem van evenredige vertegenwoordiging met kandidatenlijsten van politieke partijen.

Bronnen

Tweede Kamerverkiezingen kiesdistrict Druten op www.verkiezingsuitslagen.nl
Verkiezingen Tweede Kamer 1848-1918 op huygens.knaw.nl

Noten

↑ De verkiezingen in 1888 waren de eerste verkiezingen waarbij een Tweede Kamer van 100 leden gekozen werd; de verkiezingen in 1918 waren na de opheffing van de kiesdistricten de eerste verkiezingen waarbij de uitslag bepaald werd op grond van het stelsel van evenredige vertegenwoordiging.
↑ Bij de grondwetsherziening van 1887 was het aantal leden van de Tweede Kamer uitgebreid van een variabel aantal, afhankelijk van de bevolkingsomvang, naar een vast aantal van 100. Tegelijkertijd werd het aantal kiesdistricten uitgebreid.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Aftredend en herkiesbaar Tweede Kamerlid voor Druten.
↑ De vigerende wetgeving vereiste het aftreden van een lid van het parlement bij een aantal benoemingen. Het aftredende parlementslid was terstond herkiesbaar.
↑ Na de verkiezingen in 1917 zou een grondwetsherziening van kracht worden waarbij het stelsel van evenredige vertegenwoordiging werd ingevoerd ter vervanging van het districtenstelsel. Het was daarom te verwachten dat er op korte termijn nieuwe verkiezingen zouden worden gehouden. Zie ook het artikel over de Pacificatie van 1917.

[1] De verkiezingen in 1888 waren de eerste verkiezingen waarbij een Tweede Kamer van 100 leden gekozen werd; de verkiezingen in 1918 waren na de opheffing van de kiesdistricten de eerste verkiezingen waarbij de uitslag bepaald werd op grond van het stelsel van evenredige vertegenwoordiging.

[2] Bij de grondwetsherziening van 1887 was het aantal leden van de Tweede Kamer uitgebreid van een variabel aantal, afhankelijk van de bevolkingsomvang, naar een vast aantal van 100. Tegelijkertijd werd het aantal kiesdistricten uitgebreid.

[zittend-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Aftredend en herkiesbaar Tweede Kamerlid voor Druten.

[4] De vigerende wetgeving vereiste het aftreden van een lid van het parlement bij een aantal benoemingen. Het aftredende parlementslid was terstond herkiesbaar.

[5] Na de verkiezingen in 1917 zou een grondwetsherziening van kracht worden waarbij het stelsel van evenredige vertegenwoordiging werd ingevoerd ter vervanging van het districtenstelsel. Het was daarom te verwachten dat er op korte termijn nieuwe verkiezingen zouden worden gehouden. Zie ook het artikel over de Pacificatie van 1917.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]