Wallegemmolen
De Wallegemmolen of Hulstemolen was een molen die reeds in de 15e eeuw voorkwam op het hoogste punt van Hulste, op Hoog-Wallegem (35m boven zeespiegel). Het was een van de drie molens (naast de Muizelmolen en de Jonckheerensmolen) die Hulste ooit had en ook de oudste. In 1912, kort voor de Eerste Wereldoorlog werd het afgebroken. Bijna 350 jaar en elf generaties lang waren de Loncke’s molenaar op ‘t Hoog-Wallegem. Daarmee zou het één van de langstlopende familiebedrijven van België zijn.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
De oudste vermelding gaat terug tot het jaar 1444. In 1571 was Joos Loncke eigenaar , zoals te lezen is in een belastingskohier van dat jaar. Voor bijna 350 jaar zouden De Loncke's ononderbroken de molen draaiende houden.
Joannes Loncke, van de 7de generatie, kocht in 1817 het boerderijtje met de verderop gelegen afgebrande Muizelmolen. Hij stond in voor de herstelling van de Muizelmolen. In een erfenis kocht de laatste van de Loncke's, Richard Loncke (geboren 25/12/1874) de Wallegemmolen in 1901 en huwde met Ludovica Veys op 13 mei 1903. Beiden waren niet een lang gelukkig leven beschoren. Ludovica overleed op 10 juni 1911. Richard heeft na haar overlijden Hulste verlaten en is naar Noord-Frankrijk getrokken. Jan Lauwers was de laatste molenaar.
Achiel Glorieux van Waregem kocht de molen in goede staat en kwam op 16 mei 1912 naast de hoeve wonen. Hij had weinig zin om molenaartje te spelen, want in hetzelfde jaar laat hij de molen afbreken.
Een afbeelding van de molen kan gevonden worden op een 18-eeuwse kaart van Hulste uit het familiearchief van Wittouck, bewaard in het Rijksarchief.[1] Op de huidige plek staat nu een huis aan het adres Wantestraat 11. Het is de hoeve dat Sylvère Malfait en zijn vrouw Anna De Pourcq bouwden voor hun pensioen.[2]
Toponomie[bewerken | brontekst bewerken]
Een straat die van Lendelede naar de molen leidt, is de Hulstemolenstraat genaamd.
Bronnen, noten en/of referenties
|