Naar inhoud springen

World Seniors Darts Masters 2022

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
World Seniors Darts Masters 2022
Data 27 - 29 mei 2022
Locatie Lakeside Leisure Complex
Plaats Frimley Green
Land Vlag van Engeland Engeland
Organisator(s) World Seniors Darts Tour
MODUS Sports
Snooker Legends
Format Sets
Prijzengeld £31.000
Prijzengeld voor winnaar £10.000
Hoogste uitgooi 164 Vlag van Canada John Part
Winnaar(s) Vlag van Canada David Cameron
← Vorige
Volgende →
-
Portaal  Portaalicoon   Darten

De World Seniors Darts Masters 2022 was de eerste editie van de World Seniors Darts Masters, een darttoernooi voor spelers met een leeftijd boven de vijftig jaar. De organisatie was in handen van de World Seniors Darts Tour, MODUS Sports en Snooker Legends.[1] Van 27 tot en met 29 mei 2022 vond het toernooi plaats in Lakeside Leisure Complex te Frimley Green. De Canadees David Cameron wist de titel te winnen door Engelsman Phil Taylor met 6-3 in sets te verslaan in de finale.

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

Aan de Masters deden 20 spelers mee. Zestien spelers ontvingen een wildcard. Een plaats ging naar de hoogst gerankte nog niet geplaatste speler op de World Seniors Darts Tour ranking. Een plaats ging naar de speler die op social media de meeste stemmen in een poll kreeg. De twee overige plaatsen gingen naar de winnaars van de kwalificatietoernooien.

Uiteindelijke deelnemersveld[bewerken | brontekst bewerken]

Alfabetisch geordend naar achternaam. Leeftijd tijdens toernooi tussen haakjes.

Speelschema[bewerken | brontekst bewerken]

  Eerste ronde
(best of 7 sets)
27-28 mei 2022
Tweede ronde
(best of 7 sets)
27-28 mei 2022
Kwartfinale
(best of 7 sets)
29 mei 2022
Halve finale
(best of 9 sets)
29 mei 2022
Finale
(best of 11 sets)
29 mei 2022
                                               
 Vlag van Engeland Kevin Painter (89.28) 3     1  Vlag van Schotland Robert Thornton (87.90) 2  
Q  Vlag van Canada David Cameron (89.37) 4     Q  Vlag van Canada David Cameron (87.07) 4  
  Q  Vlag van Canada David Cameron (81.65) 4  
   Vlag van Engeland Colin Monk (77.37) 2  
       8  Vlag van Engeland Deta Hedman (64.54) 0
            Vlag van Engeland Colin Monk (70.32) 4  
  Q  Vlag van Canada David Cameron (93.14) 5  
  RQ  Vlag van Engeland Richie Howson (89.61) 2  
           4  Vlag van Engeland Bob Anderson (64.36) 1  
            Vlag van Engeland Keith Deller (76.09) 4  
   Vlag van Engeland Keith Deller (79.47) 2
  RQ  Vlag van Engeland Richie Howson (84.76) 4  
 Vlag van Engeland Terry Jenkins (81.81) 1 5  Vlag van Engeland Trina Gulliver (78.46) 1
RQ  Vlag van Engeland Richie Howson (88.98) 4     RQ  Vlag van Engeland Richie Howson (78.78) 4  
  Q  Vlag van Canada David Cameron (86.04) 6
  6  Vlag van Engeland Phil Taylor (84.41) 3
 Vlag van Nederland Roland Scholten (76.99) 1     2  Vlag van Engeland Martin Adams (79.48) 4  
Q  Vlag van Engeland Wayne Jones (80.50) 4     Q  Vlag van Engeland Wayne Jones (77.21) 2  
  2  Vlag van Engeland Martin Adams (79.52) 1
   Vlag van Engeland Tony O'Shea (84.59) 4  
       7  Vlag van Engeland Lisa Ashton (79.49) 2
            Vlag van Engeland Tony O'Shea (84.98) 4  
   Vlag van Engeland Tony O'Shea (80.56) 1
  6  Vlag van Engeland Phil Taylor (85.26) 5  
           3  Vlag van Engeland John Lowe (66.50) 1  
            Vlag van Schotland Les Wallace (74.14) 4  
   Vlag van Schotland Les Wallace (76.51) 3
  6  Vlag van Engeland Phil Taylor (85.81) 4  
FF  Vlag van Singapore Paul Lim (82.31) 0 6  Vlag van Engeland Phil Taylor (84.73) 4
 Vlag van Canada John Part (81.33) 4      Vlag van Canada John Part (78.04) 0  

Televisie[bewerken | brontekst bewerken]

In het Verenigd Koninkrijk waren de BBC en BT Sport in het bezit van de uitzendrechten. In Ierland gold dat voor Virgin Media.[2] SPORT1 bezat de uitzendrechten voor Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland.[3]