Ben Zwaal

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ben Zwaal
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Geboren 1 januari 1944
Geboorteplaats Vlaardingen
Land Vlag van Nederland Nederland
Dbnl-profiel
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Ben Zwaal (Vlaardingen, 1 januari 1944) is een Nederlandstalig dichter en theatermaker en -regisseur. Hij was acteur/regisseur/artistieke leider bij Bewegingstheater BEWTH, dat optrad in en bij architectonische bijzondere gebouwen in binnen- en buitenland tot de subsidie stopte.[1][2][3] Hij debuteerde met een gedicht in 1980 in Raster en in 1984 met de dichtbundel fiere miniature.

Zwaal schreef meerdere korte gedichten, waarin geen woord te veel staat, volgens sommigen zelfs eerder wat woorden te weinig. Met slechts enkele woorden en een eigen stijl weet Zwaal veel beelden op te roepen.

Een thema dat vaak terugkeert in de poëzie van B. Zwaal is het water.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

1. Reguliere dichtbundels[bewerken | brontekst bewerken]

Hieronder staan de reguliere bundels, uitgegeven bij Querido en de Wereldbibliotheek te Amsterdam.

  • fiere miniature (1984)
  • bos in 't rot (1986)
  • loofhut morelle (1988)
  • dwang parasang (1990)
  • delta methusalem (1993)
  • dat vat (1996)
  • zee bestookt (1999)
  • een drifter (2004), in 2006 genomineerd voor de Ida Gerhardt-poëzieprijs.
  • zouttong (2008), genomineerd voor de VSB poëzieprijs.
  • oever drinkt oever (2013)
  • zeesnede gedichten 1984-2019 (2019)

2. Niet-reguliere uitgaven[bewerken | brontekst bewerken]

  • Een hand grift (Woubrugge, 1982)
  • beelden aan zee (Scheveningen, 1999)
  • vers vee (Middelburg, Stichting Kunstuitleen Zeeland, 2004)
  • amer (Ser J.L. Prop, 2011)
  • wijde maas (Ser J.L. Prop, 2012)
  • zilverbesmeten (druksel, 2022)

Onderscheiding en nominaties[bewerken | brontekst bewerken]