Moerasdikkopmos

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Brachythecium mildeanum)
Moerasdikkopmos
Moerasdikkopmos
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Bryophyta (Mossen)
Klasse:Bryopsida
Orde:Hypnales
Familie:Brachytheciaceae (dikkopmosfamilie)
Geslacht:Brachythecium (dikkopmos)
Soort
Brachythecium mildeanum
(Schimp.) Milde (1862)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Moerasdikkopmos op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Het moerasdikkopmos (Brachythecium mildeanum) is een mos uit het geslacht dikkopmos (Brachythecium).

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Uiterlijke kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

De sterke, tot tien centimeter hoge, uitgestrekte tot opgaande, onregelmatig vertakte planten vormen lichtgroene of geelgroene, losse gazons. Er zijn slechts schaarse of geen rhizoïden op de stengels. De losjes passende tot uitstekende stengelbladeren zijn tot ongeveer drie millimeter lang, niet of matig in de lengterichting gevouwen, driehoekig-lancetvormig en lopen geleidelijk taps toe in een lange, fijne punt. De bladranden zijn vlak of deels smal gerold en de gehele bladrand is zeer fijn gekarteld. De bladnerf strekt zich uit over het midden van het blad. De bladeren van de takken zijn iets kleiner.

De geslachtsverdeling is autoecious. De soort draagt zelden vruchten. De seta is glad en 2 tot 2,5 (zelden maximaal 4) centimeter lang, de langwerpige eivormige sporenkapsel is hellend naar horizontaal en gebogen, het deksel is conisch.

Microscopische kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

De bladcellen in het midden van het blad zijn lineair en dunwandig, 70 tot 120 micrometer lang en 7 tot 10 micrometer breed, rechthoekig tot ruitvormig aan de basis van het blad, dikker wandig en enigszins gevlekt, en kort-rechthoekig tot vierkant in de slechts iets verschoven bladvleugels. De sporen zijn fijn papillose en 14 tot 22 micrometer groot.

Habitat[bewerken | brontekst bewerken]

Brachythecium mildeanum is een soort van basenrijke moerassen, natte graslanden en kwelplekken, maar het mos is minder dan andere moerassoorten gebonden aan schrale bodem. Het komt vooral voor in beek- en rivierdalen, duinvalleien en poldergebieden.

Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]

Het moerrasdikkop komt met name voor op het noordelijk halfrond. Het komt voor in Europa, Noord-Amerika, Rusland en er zijn enkele waarnemingen bekend uit Australië.[1] In Nederland komt het vrij algemeen voor. Het staat niet op de rode lijst en is niet bedreigd.[2]

Foto's[bewerken | brontekst bewerken]