David van der Kellen (I)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
David van der Kellen
David van der Kellen
Persoonsgegevens
Bijnaam David van der Kellen (I), David van der Kellen sr.
Geboren Velsen, 22 september 1764
Overleden Utrecht, 16 december 1825
Geboorteland Nederland
Beroep(en) medailleur, stempelsnijder, tekenaar
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur
penning ter gelegenheid van de opening van de Koninklijke Akademie van Beeldende Kunsten (1820) in Amsterdam

David van der Kellen (Velsen, 22 september 1764Utrecht, 16 december 1825) was een Nederlands tekenaar, medailleur en stempelsnijder.[1] Ter onderscheid van zijn gelijknamige zoon en kleinzoon, wordt hij in de literatuur wel vermeld als David van der Kellen sr. en David van der Kellen (I).

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

David van der Kellen was een zoon van de uit Osnabrück afkomstige Ernst van der Kellen en Sara Schaap(s)kam(p). Hij was al jong wees en werd opgenomen in het Luthers weeshuis in Haarlem. Hij kreeg een opleiding tot goudsmid en leerde tekenen en graveren. Van der Kellen trok naar Amsterdam, waar hij in de leer ging bij medailleur Johan Georg Holtzhey.[2] Hij werd in 1809, onder koning Lodewijk Napoleon, aangesteld als stempelsnijder bij de Munt in Utrecht. Later werden alle stempels voor Utrecht vanuit Frankrijk geleverd. Van 1813 tot aan zijn overlijden was Van der Kellen opnieuw stempelsnijder. Hij sneed onder meer de stempels voor de gouden dukaat van 1814.[3]

Van der Kellen was getrouwd met Anna Elisabeth Trouwman uit Haarlem. Uit hun huwelijk werd onder anderen een zoon David van der Kellen jr. geboren. Hij kreeg les van zijn vader en volgde in diens voetsporen als stempelsnijder. Van der Kellen sr. gaf ook les aan Johan Philip Menger, wiens zus trouwde met David jr.

David van der Kellen overleed op 61-jarige leeftijd.

Enkele werken[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie David van der Kellen (I) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.