Naar inhoud springen

Grand Prix van Portland 2021

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Verenigde Staten Grand Prix van Portland
Portland International Raceway
Algemene informatie
Alternatieve naam 2021 Grand Prix of Portland
Racedag 12 september 2021
Circuit Vlag van Verenigde Staten Portland International Raceway
Pole position
Coureur Vlag van Spanje Álex Palou
(Chip Ganassi Racing)
Tijd 00:58.7701
Snelste ronde
Coureur Vlag van Frankrijk Romain Grosjean
(Dale Coyne Racing w/ Rick Ware Racing)
Tijd 00:59.4381 (ronde 83 van 110)
Podium
1e plaats Vlag van Spanje Álex Palou
(Chip Ganassi Racing)
2e plaats Vlag van Verenigde Staten Alexander Rossi
(Andretti Autosport)
3e plaats Vlag van Nieuw-Zeeland Scott Dixon
(Chip Ganassi Racing)
Portaal  Portaalicoon   Autosport

De Grand Prix van Portland 2021 was een motorrace die op 12 september 2021 op de Portland International Raceway werd gehouden. Het was de 14e ronde van het IndyCar Series-seizoen 2021. De race werd gewonnen door Álex Palou, die op pole startte, met Alexander Rossi als tweede en Scott Dixon als derde.

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

Het evenement werd gehouden in het weekend van 11-12 september 2021 op de Portland International Raceway in Portland, Oregon. Het betekende de terugkeer van het circuit op de kalender, omdat de race het jaar daarvoor was afgelast vanwege de COVID-19 pandemie.

De race was de 14e race van het de 16 races dit seizoen. Het werd gehouden drie weken na de Bommarito Automotive Group 500 op de World Wide Technology Raceway in Madison, Illinois, wat de laatste ovalrace van het seizoen was, en de eerste van drie races was in de triple-header-finale, die werd voortgezet in de Firestone Grand Prix van Monterey op Laguna Seca (19 september) en culmineerde in de Acura Grand Prix van Long Beach op het stratencircuit van Long Beach (26 september).

Will Power was de vorige winnaar, die het evenement van 2019 won.

Kampioenschapsstand vóór de race[bewerken | brontekst bewerken]

Patricio O'Ward keerde terug naar de top van de stand met tien punten voorsprong, nadat hij tweede was geworden in de Bommarito Automotive Group 500, waar kampioenschapsrivaal Álex Palou uitviel en opnieuw veel punten verloor na het voortijdige einde van zijn race in de Big Machine Spiked Coolers Grand Prix. Josef Newgarden klom na zijn racewinst op Gateway op naar de derde plaats, waardoor Scott Dixon naar de vierde plaats verdween, boven zijn teamgenoot Marcus Ericsson, die vijfde werd.

Honda behield de leiding in het constructeursklassement over Chevrolet.

Inschrijvingen[bewerken | brontekst bewerken]

Zevenentwintig coureurs deden mee aan de race, waaronder IndyCar Series-debutant Callum Ilott, rijdend voor Juncos Hollinger Racing, die terugkeerde in de serie na afwezigheid in het seizoen 2020. De race betekende ook de eerste race van Oliver Askew voor Rahal Letterman Lanigan Racing.

W = eerdere winnaar
R = rookie
No. Coureur Team Motor
2 Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden Team Penske Chevrolet
3 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott McLaughlin R Team Penske Chevrolet
4 Vlag van Canada Dalton Kellett A. J. Foyt Enterprises Chevrolet
5 Vlag van Mexico Patricio O'Ward Arrow McLaren SP Chevrolet
06 Vlag van Brazilië Hélio Castroneves Meyer Shank Racing Honda
7 Vlag van Zweden Felix Rosenqvist Arrow McLaren SP Chevrolet
8 Vlag van Zweden Marcus Ericsson Chip Ganassi Racing Honda
9 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott Dixon Chip Ganassi Racing Honda
10 Vlag van Spanje Álex Palou Chip Ganassi Racing Honda
12 Vlag van Australië Will Power W Team Penske Chevrolet
14 Vlag van Frankrijk Sébastien Bourdais A. J. Foyt Enterprises Chevrolet
15 Vlag van Verenigde Staten Graham Rahal Rahal Letterman Lanigan Racing Honda
18 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Ed Jones Dale Coyne Racing with Vasser-Sullivan Honda
20 Vlag van Verenigde Staten Conor Daly Ed Carpenter Racing Chevrolet
21 Vlag van Nederland Rinus Veekay Ed Carpenter Racing Chevrolet
22 Vlag van Frankrijk Simon Pagenaud Team Penske Chevrolet
26 Vlag van Verenigde Staten Colton Herta Andretti Autosport with Curb-Agajanian Honda
27 Vlag van Verenigde Staten Alexander Rossi Andretti Autosport Honda
28 Vlag van Verenigde Staten Ryan Hunter-Reay Andretti Autosport Honda
29 Vlag van Canada James Hinchcliffe Andretti Steinbrenner Autosport Honda
30 Vlag van Japan Takuma Sato W Rahal Letterman Lanigan Racing Honda
45 Vlag van Verenigde Staten Oliver Askew Rahal Letterman Lanigan Racing Honda
48 Vlag van Verenigde Staten Jimmie Johnson R Chip Ganassi Racing Honda
51 Vlag van Frankrijk Romain Grosjean R Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing Honda
59 Vlag van Verenigd Koninkrijk Max Chilton Carlin Chevrolet
60 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Harvey Meyer Shank Racing Honda
77 Vlag van Verenigd Koninkrijk Callum Ilott R Juncos Hollinger Racing Chevrolet
Bron:[1]

Classificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Training[bewerken | brontekst bewerken]

Top 3 snelste tijden
Pos. No. Coureur Team Motor Tijd
1 10 Vlag van Spanje Álex Palou Chip Ganassi Racing Honda 00:58.7824
2 06 Vlag van Brazilië Hélio Castroneves Meyer Shank Racing Honda 00:58.8850
3 60 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Harvey Meyer Shank Racing Honda 00:58.8887
Bron:[2]

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

De kwalificatie vond plaats om 15:15 ET op 11 september. Álex Palou won de poleposition met een tijd van 00:58.7701, voor Alexander Rossi als tweede en Scott Dixon als derde.

Pos. No. Coureur Team Motor Tijd Grid
Ronde 1 Ronde 2 Ronde 3
Groep 1 Groep 2
1 10 Vlag van Spanje Álex Palou Chip Ganassi Racing Honda N/A 00:58.7971 00:58.7691 00:58.7701 1
2 27 Vlag van Verenigde Staten Alexander Rossi Andretti Autosport Honda 00:59.0177 N/A 00:58.9571 00:58.8573 2
3 9 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott Dixon Chip Ganassi Racing Honda N/A 00:58.8684 00:58.8200 00:58.8673 3
4 7 Vlag van Zweden Felix Rosenqvist Arrow McLaren SP Chevrolet N/A 00:58.6912 00:58.9629 00:58.9505 4
5 7 Vlag van Verenigde Staten Graham Rahal Rahal Letterman Lanigan Racing Honda 00:58.9369 N/A 00:58.9338 00:59.0067 5
6 26 Vlag van Verenigde Staten Colton Herta Andretti Autosport with Curb-Agajanian Honda N/A 00:58.8450 00:58.9459 00:59.2796 6
7 5 Vlag van Mexico Patricio O'Ward Arrow McLaren SP Chevrolet 00:59.2142 N/A 00:58.9732 N/A 7
8 18 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Ed Jones Dale Coyne Racing with Vasser-Sullivan Honda N/A 00:58.9330 00:59.0247 N/A 8
9 45 Vlag van Verenigde Staten Oliver Askew Rahal Letterman Lanigan Racing Honda 00:59.1960 N/A 00:59.0837 N/A 9
10 8 Vlag van Zweden Marcus Ericsson Chip Ganassi Racing Honda 00:58.8094 N/A 00:59.0901 N/A 10
11 59 Vlag van Verenigd Koninkrijk Max Chilton Carlin Chevrolet 00:59.0735 N/A 00:59.2346 N/A 11
12 14 Vlag van Frankrijk Sébastien Bourdais A. J. Foyt Enterprises Chevrolet N/A 00:58.9390 00:59.2419 N/A 12
13 29 Vlag van Canada James Hinchcliffe Andretti Steinbrenner Autosport Honda 00:59.2537 N/A N/A N/A 13
14 12 Vlag van Australië Will Power W Team Penske Chevrolet N/A 00:59.0032 N/A N/A 14
15 3 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott McLaughlin R Chip Ganassi Racing Honda 00:59.3563 N/A N/A N/A 15
16 20 Vlag van Verenigde Staten Conor Daly Ed Carpenter Racing Chevrolet N/A 00:59.0974 N/A N/A 16
17 06 Vlag van Brazilië Hélio Castroneves Meyer Shank Racing Honda 00:59.4190 N/A N/A N/A 17
18 2 Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden Team Penske Chevrolet N/A 00:59.1371 N/A N/A 18
19 77 Vlag van Verenigd Koninkrijk Callum Ilott R Juncos Hollinger Racing Chevrolet 00:59.5008 N/A N/A N/A 19
20 60 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Harvey Meyer Shank Racing Honda N/A 00:59.1463 N/A N/A 20
21 51 Vlag van Frankrijk Romain Grosjean R Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing Honda 00:59.6344*1 N/A N/A N/A 21
22 21 Vlag van Nederland Rinus Veekay Ed Carpenter Racing Chevrolet N/A 00:59.1885 N/A N/A 25*2
23 48 Vlag van Verenigde Staten Jimmie Johnson R Chip Ganassi Racing Honda 00:59.7120 N/A N/A N/A 22
24 30 Vlag van Japan Takuma Sato W Rahal Letterman Lanigan Racing Honda N/A 00:59.1953 N/A N/A 26*3
25 28 Vlag van Verenigde Staten Ryan Hunter-Reay Andretti Autosport Honda Geen tijd N/A N/A N/A 27*4
26 22 Vlag van Frankrijk Simon Pagenaud Team Penske Chevrolet N/A 00:59.6591 N/A N/A 23
27 4 Vlag van Canada Dalton Kellett A. J. Foyt Enterprises Chevrolet N/A 00:59.7438 N/A N/A 24
Bron:[3]

*1 - Romain Grosjean eindigde aanvankelijk als zevende in Groep 1, maar twee van zijn snelste tijden werden geschrapt vanwege een straf voor inmenging, waardoor hij terugviel naar de elfde plaats.
*2 - Rinus VeeKay kreeg een gridstraf van zes plaatsen vanwege een niet geplande motorwissel, na zijn crash tijdens de Bommarito Automotive Group 500.
*3 - Takuma Sato kreeg een gridstraf vanwege een ongeplande motorwissel, na motorproblemen tijdens training 1.
*4 - Ryan Hunter-Reay kreeg een gridstraf vanwege een ongeplande motorwissel, nadat hij door motorproblemen geen tijd kon neerzetten in de kwalificatie.

  • Vetgedrukte tekst geeft de snelste tijd in de sessie aan.

Warmup[bewerken | brontekst bewerken]

De laatste training vond plaats om 18:15 ET op 11 september. Deze sessie werd gehouden na de kwalificatiesessies. De sessie eindigde zonder grote incidenten. Scott Dixon zette de snelste tijd neer, met Josef Newgarden als tweede en Ed Jones als derde.

Top 3 snelste tijden
Pos. No. Coureur Team Motor Tijd
1 9 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott Dixon Chip Ganassi Racing Honda 00:59.4111
2 2 Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden Team Penske Chevrolet 00:59.6296
3 18 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Ed Jones Dale Coyne Racing with Vasser-Sullivan Honda 00:59.6403
Bron:[4]

Race[bewerken | brontekst bewerken]

De race begon op 12 september om 15:00 ET. De start van de race werd gekenmerkt door een chaotische sprint in bocht 1, waarbij verschillende coureurs met elkaar in aanraking kwamen. Als gevolg daarvan moest James Hinchcliffe zich uit de race terugtrekken en werd de eerste gele vlag van de dag uitgeroepen, waarbij Patricio O'Ward in ronde 1 de leiding nam. De race werd in ronde 10 hervat en O'Ward reed 29 ronden aan de leiding, totdat hij de pits inging. Graham Rahal erfde de leiding van O'Ward. De leiding van de race werd vervolgens door verschillende coureurs bezet, totdat deze in ronde 44 weer in handen kwam van Rahal.

In ronde 52, terwijl Rahal aan de leiding reed, gingen Dalton Kellett en IndyCar-debutant Callum Ilott allebei van de baan in respectievelijk bocht 1 en bocht 7 door mechanische problemen, waardoor de tweede gele vlag van de race uitbrak. De race werd na 5 ronden hervat. De leiding bleef in handen van verschillende coureurs, want Will Power en Simon Pagenaud maakten contact in bocht 7, waardoor in ronde 86 de derde gele vlag van de race uitbrak. In deze ronde nam Álex Palou de leiding van de race over, waar hij tot het einde van de race zou blijven. In ronde 90 was er opnieuw voor twee ronden een gele vlag, toen Sébastien Bourdais en Oliver Askew in bocht 2 met elkaar in contact kwamen.

Palou eindigde als eerste, waarmee hij zijn derde overwinning van het seizoen behaalde en daarmee de leiding in het kampioenschap weer overnam van O'Ward, die als veertiende eindigde. Alexander Rossi en Scott Dixon eindigden respectievelijk als tweede en derde, waardoor een volledig Honda-podium ontstond.

Pos. No. Coureur Team Motor Rondes Tijd Pit
stops
Grid Geleide
ronden
Pts.
1 10 Vlag van Spanje Álex Palou Chip Ganassi Racing Honda 110 2:07:04.1304 3 1 29 52
2 27 Vlag van Verenigde Staten Alexander Rossi Andretti Autosport Honda 110 +1.2895 3 2 40
3 9 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott Dixon Chip Ganassi Racing Honda 110 +4.4406 3 3 4 36
4 60 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Harvey Meyer Shank Racing Honda 110 +8.2208 2 20 5 33
5 2 Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden Team Penske Chevrolet 110 +8.9566 2 18 30
6 7 Vlag van Zweden Felix Rosenqvist Arrow McLaren SP Chevrolet 110 +9.3231 3 4 28
7 8 Vlag van Zweden Marcus Ericsson Chip Ganassi Racing Honda 110 +10.3425 3 10 1 27
8 26 Vlag van Verenigde Staten Colton Herta Andretti Autosport with Curb-Agajanian Honda 110 +12.2628 3 6 24
9 3 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott McLaughlin R Team Penske Chevrolet 110 +13.9438 3 15 5 23
10 15 Vlag van Verenigde Staten Graham Rahal Rahal Letterman Lanigan Racing Honda 110 +17.5449 2 5 36 23
11 18 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Ed Jones Dale Coyne Racing with Vasser-Sullivan Honda 110 +18.1590 2 8 2 20
12 30 Vlag van Japan Takuma Sato W Rahal Letterman Lanigan Racing Honda 110 +18.7513 2 26 18
13 12 Vlag van Australië Will Power W Team Penske Chevrolet 110 +19.8312 7 14 17
14 5 Vlag van Mexico Patricio O'Ward Arrow McLaren SP Chevrolet 110 +20.8494 3 7 28 17
15 28 Vlag van Verenigde Staten Ryan Hunter-Reay Andretti Autosport Honda 110 +25.5636 3 27 15
16 20 Vlag van Verenigde Staten Conor Daly Ed Carpenter Racing Chevrolet 110 +27.3972 3 16 14
17 21 Vlag van Nederland Rinus Veekay Ed Carpenter Racing Chevrolet 110 +31.9461 3 25 13
18 14 Vlag van Frankrijk Sébastien Bourdais A. J. Foyt Enterprises Chevrolet 110 +32.4259 3 12 12
19 59 Vlag van Verenigd Koninkrijk Max Chilton Carlin Chevrolet 110 +33.2897 3 11 11
20 48 Vlag van Verenigde Staten Jimmie Johnson R Chip Ganassi Racing Honda 110 +33.7026 4 22 10
21 22 Vlag van Frankrijk Simon Pagenaud Team Penske Chevrolet 109 +1 ronde 3 23 9
22 51 Vlag van Frankrijk Romain Grosjean R Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing Honda 95 +15 rondes 4 21 8
23 06 Vlag van Brazilië Hélio Castroneves Meyer Shank Racing Honda 91 +19 rondes 4 17 7
24 45 Vlag van Verenigde Staten Oliver Askew Rahal Letterman Lanigan Racing Honda 89 Contact 3 9 6
25 77 Vlag van Verenigd Koninkrijk Callum Ilott R Juncos Hollinger Racing Chevrolet 77 Mechanisch 3 19 5
26 4 Vlag van Canada Dalton Kellett A. J. Foyt Enterprises Chevrolet 50 Mechanisch 1 24 5
27 29 Vlag van Canada James Hinchcliffe Andretti Steinbrenner Autosport Honda 1 Contact 0 13 5
Snelste ronde: Vlag van Frankrijk Romain Grosjean (Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing) – 00:59.4381 (ronde 83)
Bron:[5]

Tussenstanden kampioenschap[bewerken | brontekst bewerken]

Coureurs[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. Coureur Punten
1. Vlag van Spanje Álex Palou 477
2. Vlag van Mexico Patricio O'Ward 452
3. Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden 443
4. Vlag van Nieuw-Zeeland Scott Dixon 428
5. Vlag van Zweden Marcus Ericsson 402

Motorfabrikanten[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. Team Punten
1. Honda 1210
2. Chevrolet 1115

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

  • (en) Officiële website


Vorige race:
Bommarito Automotive Group 500 2021
IndyCar Series 2021 Volgende race:
Firestone Grand Prix van Monterey 2021

Vorige race:
Grand Prix van Portland 2019
Grand Prix van Portland Volgende race:
Grand Prix van Portland 2022