Naar inhoud springen

Honda Indy 200 2021

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Verenigde Staten Honda Indy 200 2021
Mid-Ohio Sports Car Course
Algemene informatie
Alternatieve naam 2021 Honda Indy 200 at Mid-Ohio Presented by the HPD Ridgeline
Racedag 4 juli 2021
Circuit Vlag van Verenigde Staten Mid-Ohio Sports Car Course
Pole position
Coureur Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden
(Team Penske)
Tijd 01:06.6739
Snelste ronde
Coureur Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Harvey
(Meyer Shank Racing)
Tijd 01:08.7341 (ronde 65 van 80)
Podium
1e plaats Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden
(Team Penske)
2e plaats Vlag van Zweden Marcus Ericsson
(Chip Ganassi Racing)
3e plaats Vlag van Spanje Álex Palou
(Chip Ganassi Racing)
Portaal  Portaalicoon   Autosport

De Honda Indy 200 2021 was de tiende race van de IndyCar Series 2021. De race werd gehouden op zondag 4 juli 2021 in Lexington, Ohio op het Mid-Ohio Sports Car Course. Josef Newgarden won de race vanaf poleposition en leidde alle ronden op 7 na. De overwinning maakte een einde aan Team Penske's langste winstloze reeks om een seizoen te beginnen sinds 1999.

Inschrijvingen[bewerken | brontekst bewerken]

Ryan Norman maakte zijn IndyCar-debuut op Mid-Ohio.

W = eerdere winnaar
R = rookie
No. Coureur Team Motor
2 Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden W Team Penske Chevrolet
3 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott McLaughlin R Team Penske Chevrolet
4 Vlag van Canada Dalton Kellett A. J. Foyt Enterprises Chevrolet
5 Vlag van Mexico Patricio O'Ward Arrow McLaren SP Chevrolet
7 Vlag van Zweden Felix Rosenqvist Arrow McLaren SP Chevrolet
8 Vlag van Zweden Marcus Ericsson Chip Ganassi Racing Honda
9 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott Dixon W Chip Ganassi Racing Honda
10 Vlag van Spanje Álex Palou Chip Ganassi Racing Honda
12 Vlag van Australië Will Power W Team Penske Chevrolet
14 Vlag van Frankrijk Sébastien Bourdais A. J. Foyt Enterprises Chevrolet
15 Vlag van Verenigde Staten Graham Rahal W Rahal Letterman Lanigan Racing Honda
18 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Ed Jones Dale Coyne Racing with Vasser-Sullivan Honda
20 Vlag van Verenigde Staten Conor Daly Ed Carpenter Racing Chevrolet
21 Vlag van Nederland Rinus Veekay Ed Carpenter Racing Chevrolet
22 Vlag van Frankrijk Simon Pagenaud W Team Penske Chevrolet
26 Vlag van Verenigde Staten Colton Herta W Andretti Autosport with Curb-Agajanian Honda
27 Vlag van Verenigde Staten Alexander Rossi W Andretti Autosport Honda
28 Vlag van Verenigde Staten Ryan Hunter-Reay Andretti Autosport Honda
29 Vlag van Canada James Hinchcliffe Andretti Steinbrenner Autosport Honda
30 Vlag van Japan Takuma Sato Rahal Letterman Lanigan Racing Honda
45 Vlag van Verenigde Staten Santino Ferrucci Rahal Letterman Lanigan Racing Honda
48 Vlag van Verenigde Staten Jimmie Johnson R Chip Ganassi Racing Honda
51 Vlag van Frankrijk Romain Grosjean R Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing Honda
52 Vlag van Verenigde Staten Ryan Norman R Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing Honda
59 Vlag van Verenigd Koninkrijk Max Chilton Carlin Chevrolet
60 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Harvey Meyer Shank Racing Honda
Bron:[1]

Classificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Trainingen[bewerken | brontekst bewerken]

Training 1[bewerken | brontekst bewerken]

Training 1 vond plaats om 14:30 ET op 2 juli 2021.

Top 3 snelste tijden
Pos. No. Coureur Team Motor Tijd
1 2 Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden W Team Penske Chevrolet 01:07.2524
2 5 Vlag van Mexico Patricio O'Ward Arrow McLaren SP Chevrolet 01:07.5050
3 60 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Harvey Meyer Shank Racing Honda 01:07.5840
Bron:[2]

Training 2[bewerken | brontekst bewerken]

Training 2 vond plaats om 9:05 ET op 3 juli 2021.

Top 3 snelste tijden
Pos. No. Coureur Team Motor Tijd
1 5 Vlag van Mexico Patricio O'Ward Arrow McLaren SP Chevrolet 01:06.0911
2 2 Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden W Team Penske Chevrolet 01:06.0993
3 26 Vlag van Verenigde Staten Colton Herta W Andretti Autosport with Curb-Agajanian Honda 01:06.1839
Bron:[3]

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

De kwalificatie vond plaats om 12.00 ET op 3 juli 2021.

In kwalificatiegroep 1 kon Will Power pas na vier minuten de baan op, nadat hij tijdens zijn outlap een pitstop had gemaakt vanwege een ECU-probleem. In de laatste ronde spinde Jack Harvey zijn auto in bocht 9, waardoor er een gele vlag werd getoond aan het einde van de sector op de baan. Alexander Rossi en Simon Pagenaud passeerden beiden de stilstaande auto van Harvey, waarbij Rossi vertraagde voor de gele vlag, terwijl Pagenaud dat niet deed. Pagenaud verbeterde zijn snelste tijd en was klaar om door te gaan naar Q2, maar een beslissing van de wedstrijdleiding maakte de snelste rondetijden van alle drie de rijders ongeldig. Rossi eindigde als zesde met zijn tweede snelste ronde, waardoor hij doorging naar Q2, samen met leider Josef Newgarden, gevolgd door Álex Palou, Will Power, Sébastien Bourdais en Graham Rahal.

In kwalificatiegroep 2 miste Patricio O'Ward, die de trainingen had geleid en tweede stond in de puntenstand, de doorgang naar Q2. Voormalig Formule 1-coureur Romain Grosjean slaagde er voor het eerst sinds zijn debuut in IndyCar op een road course niet in Q2 te bereiken. Rinus VeeKay, die twee weken voor de race zijn sleutelbeen brak bij een fietsongeluk en daardoor de vorige race mistte, versloeg rookie Scott McLaughlin met 6 milliseconden voor een plek in Q2. Colton Herta voerde de groep aan, gevolgd door Scott Dixon, Marcus Ericsson, Ryan Hunter-Reay en James Hinchcliffe.

Q2 begon met de coureurs van Chip Ganassi die de baan op gingen met licht versleten alternate compound banden, in tegenstelling tot de andere teams die op de primary compound reden, voordat ze een pitstop maakten voor nieuwe alternate compound banden voor hun kwalificatieronden. Sébastien Bourdais kreeg een drive-through penalty voor te hard rijden in de pitstraat en zette geen snelle ronde neer. Laat in de sessie schoven Dixon en Ericsson door naar respectievelijk de 5e en 6e plaats. Ericsson zette een ronde neer die slechts 4 honderdsten van een seconde sneller was dan kampioenschapspuntenleider Palou, gevolgd door Rahal, Hinchcliffe, Hunter-Reay en VeeKay.

Newgarden leidde de laatste 6 coureurs die Q3 ingingen, achter hem zaten Herta, Power, Rossi, Dixon en Ericsson. Power viel na een fout in zijn snelle ronde terug naar de 4e plaats, waardoor Ericsson promoveerde naar de 3e plaats, met Dixon als 5e en Rossi als 6e. Newgarden en Herta voerden beide de tijden van het veld aan met 0,4 seconden, maar Newgarden kwam als winnaar uit de bus met een uiterst dunne marge van 3 milliseconden tussen hun rondetijden. Newgarden's poleposition voor Team Penske markeerde de verjaardag van de eerste overwinning van het team in 1971, waarbij Mark Donohue won tijdens de Pocono 500; het was ook de eerste keer dat een coureur drie opeenvolgende poles behaalde sinds 2015.

Pos. No. Coureur Team Motor Tijd Grid
Ronde 1 Ronde 2 Ronde 3
Groep 1 Groep 2
1 2 Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden W Team Penske Chevrolet 01:06.0168 N/A 01:06.1630 01:06.6739 1
2 26 Vlag van Verenigde Staten Colton Herta W Andretti Autosport with Curb-Agajanian Honda N/A 01:06.2685 01:06.2030 01:06.6770 2
3 8 Vlag van Zweden Marcus Ericsson Chip Ganassi Racing Honda N/A 01:06.4587 01:06.4499 01:07.0723 3
4 12 Vlag van Australië Will Power W Team Penske Chevrolet 01:06.5423 N/A 01:06.2386 01:07.1161 4
5 9 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott Dixon W Chip Ganassi Racing Honda N/A 01:06.3232 01:06.2775 01:07.1358 5
6 27 Vlag van Verenigde Staten Alexander Rossi W Andretti Autosport Honda 01:06.6453 N/A 01:06.2453 01:07.2181 6
7 9 Vlag van Spanje Álex Palou Chip Ganassi Racing Honda 01:06.5130 N/A 01:06.4883 N/A 7
8 15 Vlag van Verenigde Staten Graham Rahal W Rahal Letterman Lanigan Racing Honda 01:06.5603 N/A 01:06.5946 N/A 8
9 29 Vlag van Canada James Hinchcliffe Andretti Steinbrenner Autosport Honda N/A 01:06.7155 01:06.6134 N/A 9
10 28 Vlag van Verenigde Staten Ryan Hunter-Reay Andretti Autosport Honda N/A 01:06.5961 01:06.7517 N/A 10
11 21 Vlag van Nederland Rinus Veekay Ed Carpenter Racing Chevrolet N/A 01:06.7250 01:06.7671 N/A 11
12 14 Vlag van Frankrijk Sébastien Bourdais A. J. Foyt Enterprises Chevrolet 01:06.6117 N/A 01:06.9232 N/A 12
13 7 Vlag van Zweden Felix Rosenqvist Arrow McLaren SP Chevrolet 01:06.7898 N/A N/A N/A 13
14 3 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott McLaughlin R Team Penske Chevrolet N/A 01:06.7313 N/A N/A 14
15 22 Vlag van Frankrijk Simon Pagenaud W Team Penske Chevrolet 01:06.8437 N/A N/A N/A 15
16 18 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Ed Jones Dale Coyne Racing with Vasser-Sullivan Honda N/A 01:06.7882 N/A N/A 16
17 59 Vlag van Verenigd Koninkrijk Max Chilton Carlin Chevrolet 01:06.8473 N/A N/A N/A 17
18 51 Vlag van Frankrijk Romain Grosjean R Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing Honda N/A 01:06.8642 N/A N/A 18
19 30 Vlag van Japan Takuma Sato Rahal Letterman Lanigan Racing Honda 01:07.0951 N/A N/A N/A 19
20 5 Vlag van Mexico Patricio O'Ward Arrow McLaren SP Chevrolet N/A 01:06.8679 N/A N/A 20
21 4 Vlag van Canada Dalton Kellett A. J. Foyt Enterprises Chevrolet 01:07.5866 N/A N/A N/A 21
22 45 Vlag van Verenigde Staten Santino Ferrucci Rahal Letterman Lanigan Racing Honda N/A 01:06.9254 N/A N/A 22
23 60 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Harvey Meyer Shank Racing Honda 01:07.6740 N/A N/A N/A 23
24 20 Vlag van Verenigde Staten Conor Daly Ed Carpenter Racing Chevrolet N/A 01:07.0704 N/A N/A 24
25 48 Vlag van Verenigde Staten Jimmie Johnson R Chip Ganassi Racing Honda 01:08.4077 N/A N/A N/A 25
26 52 Vlag van Verenigde Staten Ryan Norman R Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing Honda N/A 01:07.4714 N/A N/A 26
Bron:[4]
  • Vetgedrukte tekst geeft de snelste tijd in de sessie aan.

Warmup[bewerken | brontekst bewerken]

De laatste training vond plaats om 15.30 ET op 3 juli 2021.

Top 3 snelste tijden
Pos. No. Coureur Team Motor Tijd
1 9 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott Dixon W Chip Ganassi Racing Honda 01:08.0256
2 26 Vlag van Verenigde Staten Colton Herta W Andretti Autosport with Curb-Agajanian Honda 01:08.0745
3 51 Vlag van Frankrijk Romain Grosjean R Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing Honda 01:08.1490
Bron:[5]

Race[bewerken | brontekst bewerken]

De race vond plaats om 12.00 ET op 4 juli 2021.

Na het uiten van zorgen over de prestaties van zijn motor, werd de motor van Josef Newgarden voor de racedag vervangen. Newgarden kreeg een flinke voorsprong toen de race onder de groene vlag doorging, met auto's die zich achter hem opstapelden. Bij het uitkomen van de eerste bocht van de race raakte James Hinchcliffe de rechter achterkant van zijn teamgenoot Ryan Hunter-Reay, waardoor hij zelf spinde en Hunter-Reay in de bandenbarrière belandde, waardoor de gele vlag uitging. Felix Rosenqvist, die achter Hinchcliffe zat, remde af om zijn auto te ontwijken, maar werd van achteren aangereden en spinde. Alle drie de coureurs maakten na het incident een pitstop, waarbij de pitcrews van Rosenqvist en Hunter-Reay de schade probeerden te herstellen; Hinchcliffe kreeg een nieuwe set banden en keerde terug op de baan. Rosenqvist keerde terug met één ronde achterstand en Hunter-Reay met twee ronden achterstand.

De race werd hervat in ronde 3, maar zou een ronde later opnieuw onder geel worden gezet toen Scott Dixon Will Power onder druk zette aan de binnenkant van bocht 5, waardoor Power's rechter voorkant werd geraakt en hij spinde. Power spinde zijn achterwielen en veroorzaakte een rookwolk in de blinde afdaling na bocht 5, en zijn auto stopte op de baan nadat de motor afsloeg. Door de rookontwikkeling kwam Ed Jones in botsing met Power's auto, waardoor beiden uit de race werden gehaald. Power liet zijn hand zwachtelen na het incident.

De race werd hervat in ronde 9, waar Romain Grosjean Scott McLaughlin passeerde voor de 10e plaats. In ronde 10 probeerde hij Sébastien Bourdais te omzeilen, die de binnenkant van bocht 2 blokkeerde. In ronde 32 maakte Colton Herta zijn reguliere pitstop onder de groene vlag, maar door een probleem met het tanken van zijn auto duurde de pitstop veel langer dan normaal. Herta kwam uit zijn pitbox na een stop van 25 seconden (gemiddelde stop is 6-10 seconden) en kwam als 8e uit de pits, waardoor hij 6 posities terugviel in de rangorde, en een extra positie verloor nadat Graham Rahal hem op het rechte stuk voorbij ging. Herta maakte zijn tweede stop in ronde 57, waarbij hij ditmaal zijn auto afsloeg voordat hij uit de pitbox kwam.

Na de laatste cyclus van pitstops voor alle coureurs leidde Newgarden met 6,5 seconden voorsprong op Marcus Ericsson, met Álex Palou en de rest van het veld 13 seconden achter Ericsson. Met nog 9 ronden te gaan had Ericsson het gat met Newgarden gehalveerd. Ericsson bleef Newgarden inhalen naarmate de finish naderde, Newgarden gebruikte zijn resterende push-to-pass vermogen om Ericsson af te houden. Bij de start van de laatste ronde was het gat tussen de twee coureurs minder dan 1 seconde, maar Newgarden hield de opmars met succes tegen en kwam over de finish na 73 van de 80 ronden van de race te hebben geleid.

Herta moest in de laatste ronde opnieuw stoppen omdat hij niet genoeg brandstof had om de race uit te rijden. Ondertussen kwam Patricio O'Ward terug van zijn slechte kwalificatie en eindigde de race als 8e, waarmee hij 12 posities won. Grosjean herstelde ook zijn kwalificatie en eindigde voor O'Ward nadat hij als 18e was gestart. Hoewel Jack Harvey in ronde 65 de snelste ronde van de race neerzette, bracht zijn drie-stopstrategie hem op de 19e plaats.

Pos. No. Coureur Team Motor Rondes Tijd Pit
stops
Grid Geleide
ronden
Pts.
1 2 Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden W Team Penske Chevrolet 80 1:39:58.8551 2 1 73 54
2 8 Vlag van Zweden Marcus Ericsson Chip Ganassi Racing Honda 80 +0.8790 2 3 2 41
3 10 Vlag van Spanje Álex Palou Chip Ganassi Racing Honda 80 +22.2350 2 7 35
4 9 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott Dixon W Chip Ganassi Racing Honda 80 +32.3775 2 5 32
5 27 Vlag van Verenigde Staten Alexander Rossi W Andretti Autosport Honda 80 +33.1414 2 6 30
6 15 Vlag van Verenigde Staten Graham Rahal W Rahal Letterman Lanigan Racing Honda 80 +34.1226 2 8 28
7 51 Vlag van Frankrijk Romain Grosjean R Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing Honda 80 +35.1630 2 18 26
8 5 Vlag van Mexico Patricio O'Ward Arrow McLaren SP Chevrolet 80 +35.6929 2 20 24
9 45 Vlag van Verenigde Staten Santino Ferrucci Rahal Letterman Lanigan Racing Honda 80 +35.9931 2 22 22
10 30 Vlag van Japan Takuma Sato Rahal Letterman Lanigan Racing Honda 80 +50.3316 2 19 20
11 14 Vlag van Frankrijk Sébastien Bourdais A. J. Foyt Enterprises Chevrolet 80 +52.0013 2 12 19
12 3 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott McLaughlin R Team Penske Chevrolet 80 +52.4250 2 14 18
13 26 Vlag van Verenigde Staten Colton Herta W Andretti Autosport with Curb-Agajanian Honda 80 +56.8482 3 2 5 18
14 22 Vlag van Frankrijk Simon Pagenaud W Team Penske Chevrolet 80 +58.3495 2 15 16
15 20 Vlag van Verenigde Staten Conor Daly Ed Carpenter Racing Chevrolet 80 +58.8125 2 24 15
16 21 Vlag van Nederland Rinus Veekay Ed Carpenter Racing Chevrolet 80 +59.6397 2 11 14
17 29 Vlag van Canada James Hinchcliffe Andretti Steinbrenner Autosport Honda 80 +1:07.5124 3 9 13
18 59 Vlag van Verenigd Koninkrijk Max Chilton Carlin Chevrolet 80 +1:08.0533 3 17 12
19 60 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Harvey Meyer Shank Racing Honda 80 +1:08.4796 3 23 11
20 52 Vlag van Verenigde Staten Ryan Norman R Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing Honda 79 +1 ronde 3 26 10
21 4 Vlag van Canada Dalton Kellett A. J. Foyt Enterprises Chevrolet 79 +1 ronde 2 21 9
22 48 Vlag van Verenigde Staten Jimmie Johnson R Chip Ganassi Racing Honda 79 +1 ronde 4 25 8
23 7 Vlag van Zweden Felix Rosenqvist Arrow McLaren SP Chevrolet 78 +2 rondes 5 13 7
24 28 Vlag van Verenigde Staten Ryan Hunter-Reay Andretti Autosport Honda 78 +2 rondes 4 10 6
25 12 Vlag van Australië Will Power W Team Penske Chevrolet 3 Contact 0 4 5
26 18 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Ed Jones Dale Coyne Racing with Vasser-Sullivan Honda 3 Contact 0 16 5
Snelste ronde: Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Harvey (Meyer Shank Racing) – 01:08.7341 (ronde 65)
Bron:[6]

Tussenstanden kampioenschap[bewerken | brontekst bewerken]

Coureurs[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. Coureur Punten
1. Vlag van Spanje Álex Palou 384
2. Vlag van Mexico Patricio O'Ward 345
3. Vlag van Nieuw-Zeeland Scott Dixon 328
4. Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden 315
5. Vlag van Zweden Marcus Ericsson 280

Motorfabrikanten[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. Team Punten
1. Honda 863
2. Chevrolet 790

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

  • (en) Officiële website


Vorige race:
REV Group Grand Prix op Road America 2021
IndyCar Series 2021 Volgende race:
Big Machine Music City Grand Prix 2021

Vorige race:
Honda Indy 200 2020
Honda Indy 200 Volgende race:
Honda Indy 200 2022