Mary-Lou Daniels

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Mary-Lou Daniels
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Amerikaanse
Geboorteplaats Whiting, IN, VS
Geboortedatum 6 augustus 1961
Woonplaats Munster, IN, VS
Profdebuut 1979
Met pensioen 1995
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 711.131 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 204–210
Titels 2 WTA, 0 ITF
Hoogste positie 17e (31 december 1981)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1984)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1981)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1981)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1979)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 184–163
Titels 8 WTA, 0 ITF
Hoogste positie 24e (24 september 1990)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (1984)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (1982)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (1983)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1979, 1981, 1987, 1990, 1991)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 7–19
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (1992)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1983)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1983, 1986)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (1981)
Laatst bijgewerkt op: 7 maart 2019
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
Positie per einde seizoen:
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1980 [1] 23
1981 [2] 17
1982 [3] 37
1983 61
1984 60
1985 61
1986 97 39
1987 93 28
1988 84 101
1989 114 38
1990 60 28
1991 126 43
1992 275 49
1993 230 174
1994 726

Mary-Lou Daniels (Whiting, 6 augustus 1961) is een voormalig tennisspeelster uit de Verenigde Staten van Amerika. Daniels speelt rechtshandig en heeft een enkelhandige backhand. Zij was actief in het proftennis van 1979 tot en met 1995. Tot haar huwelijk met Paul Daniels (17 oktober 1987)[4] speelde zij onder haar eigen naam: Mary-Lou Piatek.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Junioren[bewerken | brontekst bewerken]

Piatek steeg tot de nummer één-positie van de juniorenwereldranglijst in 1979. In dat jaar bereikte zij drie grandslamfinales in het meisjesenkelspel: op Roland Garros, Wimbledon en het US Open. Daarvan won zij er één: de Wimbledon-titel – in de finale versloeg zij landgenote Alycia Moulton.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Piatek debuteerde in 1978 op het toernooi van Chicago – zij verloor haar openingspartij van de Nederlandse Betty Stöve. Een jaar later won zij in het Chicago Amphitheater haar eerste WTA-partij, van landgenote Sherry Acker. Op het US Open 1979 speelde zij voor het eerst op een grandslamtoernooi – zij kreeg een bye voor de eerste ronde en won vervolgens van de Zuid-Afrikaanse Ilana Kloss, waarmee zij al meteen de derde ronde bereikte.

Piatek stond in 1980 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Richmond – zij verloor van de, toen nog, Tsjecho-Slowaakse Martina Navrátilová. In 1981 veroverde Piatek in Richmond haar eerste WTA-titel, door de Britse Sue Barker te verslaan. In totaal won zij twee WTA-titels, de andere in 1984 in Denver.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 17e plaats, die zij bereikte in december 1981.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Piatek behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1979 op het toernooi van Chicago, samen met landgenote Carrie Meyer. Vier weken later, in het Moody Coliseum van Dallas won zij haar eerste WTA-partij, samen met landgenote Linda Siegel. Zij stond in 1980 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Tucson, samen met landgenote Wendy White – zij verloren van het Amerikaanse koppel Leslie Allen en Barbara Potter.

In 1981 veroverde Piatek haar eerste WTA-titel op het toernooi van Deerfield Beach, samen met landgenote Wendy White, door het Amerikaanse koppel Pam Shriver en Paula Smith te verslaan. In de loop van de tachtiger jaren won zij titels met Robin White en Anne White. In totaal won zij acht WTA-titels, de laatste in 1990 in Oklahoma, terug samen met Wendy White. In 1991 bereikte Daniels nog de finale van het Tier I-toernooi van Hilton Head, samen met de Zuid-Afrikaanse Lise Gregory – deze verloren zij van Claudia Kohde-Kilsch en Natallja Zverava.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de halve finale, op Roland Garros 1982, samen met landgenote Sharon Walsh. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 24e plaats, die zij bereikte in september 1990.

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Haar beste resultaat is het bereiken van de kwartfinale, op het US Open 1981, samen met de Australiër Ross Case.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1981-08-16 Vlag van Verenigde Staten WTA Richmond tapijt (i) Vlag van Verenigd Koninkrijk Sue Barker 6-4, 6-1
2. 1984-01-22 Vlag van Verenigde Staten WTA Denver hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Kim Sands 6-1, 6-1
verloren finales
1. 1980-07-27 Vlag van Verenigde Staten WTA Richmond tapijt (i) Vlag van Tsjecho-Slowakije Martina Navrátilová 3-6, 0-6
2. 1981-09-27 Vlag van Verenigde Staten WTA Atlanta tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Tracy Austin 6-4, 3-6, 3-6

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1981-10-18 Vlag van Verenigde Staten WTA Deerfield Beach hardcourt Vlag van Verenigde Staten Wendy White Vlag van Verenigde Staten Pam Shriver
Vlag van Verenigde Staten Paula Smith
6-1, 3-6, 7-5
2. 1983-01-30 Vlag van Verenigde Staten WTA Marco Island gravel Vlag van Verenigde Staten Andrea Jaeger Vlag van Verenigde Staten Rosie Casals
Vlag van Australië Wendy Turnbull
7-5, 6-4
3. 1985-01-20 Vlag van Verenigde Staten WTA Denver tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Robin White Vlag van Verenigde Staten Leslie Allen
Vlag van Verenigde Staten Sharon Walsh
1-6, 6-4, 7-5
4. 1985-03-03 Vlag van Verenigde Staten WTA Hershey tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Robin White Vlag van Verenigde Staten Lea Antonoplis
Vlag van Verenigde Staten Wendy White
6-4, 7-6
5. 1985-10-13 Vlag van Verenigde Staten WTA Indianapolis tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Bonnie Gadusek Vlag van Verenigde Staten Penny Barg
Vlag van Verenigde Staten Sandy Collins
6-1, 6-0
6. 1987-03-22 Vlag van Verenigde Staten WTA Dallas tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Anne White Vlag van Verenigde Staten Elise Burgin
Vlag van Verenigde Staten Robin White
7-5, 6-3
7. 1987-11-08 Vlag van Verenigde Staten WTA Little Rock hardcourt Vlag van Verenigde Staten Robin White Vlag van Verenigde Staten Lea Antonoplis
Vlag van Verenigde Staten Barbara Gerken
6-2, 6-4
8. 1990-02-25 Vlag van Verenigde Staten WTA Oklahoma hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Wendy White Vlag van Nederland Manon Bollegraf
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Lise Gregory
7-5, 7-2
verloren finales
1. 1980-12-21 Vlag van Verenigde Staten WTA Tucson tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Wendy White Vlag van Verenigde Staten Leslie Allen
Vlag van Verenigde Staten Barbara Potter
6-7, 0-6
2. 1981-02-22 Vlag van Verenigde Staten WTA Houston tapijt (i) Vlag van Tsjecho-Slowakije Regina Maršíková Vlag van Verenigd Koninkrijk Sue Barker
Vlag van Verenigde Staten Ann Kiyomura
7-5, 4-6, 3-6
3. 1982-02-14 Vlag van Verenigde Staten WTA Kansas City tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Anne Smith Vlag van Verenigde Staten Barbara Potter
Vlag van Verenigde Staten Sharon Walsh
6-4, 2-6, 2-6
4. 1982-10-17 Vlag van Verenigde Staten WTA Tampa hardcourt Vlag van Verenigde Staten Wendy White Vlag van Verenigde Staten Ann Kiyomura
Vlag van Verenigde Staten Paula Smith
2-6, 4-6
5. 1983-11-13 Vlag van Verenigde Staten WTA Deerfield Beach hardcourt Vlag van Verenigde Staten Pam Casale Vlag van Verenigde Staten Bonnie Gadusek
Vlag van Verenigde Staten Wendy White
1-6, 6-3, 3-6
6. 1984-01-08 Vlag van Verenigde Staten WTA Nashville hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Paula Smith Vlag van Verenigde Staten Sherry Acker
Vlag van Verenigde Staten Candy Reynolds
7-5, 6-7, 6-7
7. 1984-04-02 Vlag van Verenigde Staten WTA Boston tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Andrea Leand Vlag van Verenigde Staten Barbara Potter
Vlag van Verenigde Staten Sharon Walsh
6-7, 0-6
8. 1984-10-14 Vlag van Verenigde Staten WTA Tampa hardcourt Vlag van Verenigde Staten Wendy White Vlag van Canada Carling Bassett
Vlag van Australië Elizabeth Sayers
4-6, 3-6
9. 1985-09-29 Vlag van Verenigde Staten WTA New Orleans tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Anne White Vlag van Verenigde Staten Chris Evert
Vlag van Australië Wendy Turnbull
1-6, 2-6
10. 1987-03-15 Vlag van Verenigde Staten WTA Phoenix hardcourt Vlag van Verenigde Staten Anne White Vlag van Verenigde Staten Penny Barg
Vlag van Verenigde Staten Beth Herr
6-2, 2-6, 6-7
11. 1989-04-09 Vlag van Verenigde Staten WTA Hilton Head gravel Vlag van Verenigde Staten Wendy White Vlag van Australië Hana Mandlíková
Vlag van Verenigde Staten Martina Navrátilová
4-6, 1-6
12. 1990-02-11 Vlag van Verenigde Staten WTA Wichita tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Wendy White Vlag van Nederland Manon Bollegraf
Vlag van Verenigde Staten Meredith McGrath
0-6, 2-6
13. 1991-04-07 Vlag van Verenigde Staten WTA Hilton Head gravel Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Lise Gregory Vlag van Duitsland Claudia Kohde-Kilsch
Vlag van Sovjet-Unie Natallja Zverava
4-6, 0-6
14. 1992-11-14 Vlag van Verenigde Staten WTA Indianapolis hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Sandy Collins Vlag van Verenigde Staten Katrina Adams
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Elna Reinach
7-5, 2-6, 4-6

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1992  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 1R 2R g.t. 1R 1-3
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3R 2R 1R 3-3
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 3R 2R 1R 2R 1R 2R 1R 1R 1R 1R 1R 5-12
Vlag van Verenigde Staten US Open 3R 2R 1R 1R 2R 1R 2R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 5-13

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 1R KF g.t. 3R 4-2
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R HF 1R 4-2
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 3R 3R KF 2R 2R 1R 2R 1R 1R 3R 1R 10-10
Vlag van Verenigde Staten US Open 3R 2R 3R 2R 2R 2R 2R 2R 3R 1R 1R 3R 3R 2R 2R 13-12

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1979 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1990 1991 1992  w-v 
Vlag van Australië Australian Open g.t. 1R 0-1
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 2R 1-2
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 2R 1R 1R 2-5
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R KF 1R 1R 3R 2R 1R 1R 1R 1R 1R 4-11

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]