Regina Maršíková

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Regina Maršíková
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Tsjechië Tsjechië
Geboorteplaats Praag
Geboortedatum 11 december 1958
Profdebuut 1974
Met pensioen 1993
Totaal prijzengeld 606.049 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 369–234
Titels 12
Hoogste positie 9e[1]
WTA Finals kwartfinale (1980)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (jan1977)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (1977–1979)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (1978)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (1978, 1979)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 32–66
Titels 6
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (jan1977, 1987, 1989)
Vlag van Frankrijk Roland Garros winst (1977)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1977)
Vlag van Verenigde Staten US Open halve finale (1980)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 12–12
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (1974, 1977–1979, 1986)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1978, 1979)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1978)
Laatst bijgewerkt op: 9 januari 2021
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
enkelspel

Positie per einde seizoen:
jaar rang bron
1991 502 [2]
1990 359
1989 230
1984 177
1985 71
1986 61
1981 13 [3]
1980 18 [4]
1979 14 [5]
1978 14 [6]
1977 20 [7]
1976 23 [8]

Regina Maršíková (Praag, 11 december 1958) is een voormalig tennisspeelster uit Tsjechië. Op gravel bereikte zij haar beste resultaten. Bij de junioren won zij het meisjesenkelspel op Roland Garros 1975. Zij was actief in het proftennis van 1974 tot en met 1993. Daarbij won zij één grandslamtitel, in het dubbelspel op Roland Garros 1977.

In 1976,[8] 1977,[7][9] 1978[6] en 1979[5][10] was zij de nummer één van Tsjecho-Slowakije, nog boven Renáta Tomanová en Hana Mandlíková.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Op vijftienjarige leeftijd slaagde Maršíková er al in om zich te kwalificeren voor de hoofdtabel van een grandslamtoernooi, op Roland Garros 1974. In haar openingspartij moest zij het opnemen tegen de nummer één: Chris Evert; die was echter te sterk voor de jonge Tsjechische.

Maršíková stond in 1977 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Toronto – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Zuid-Afrikaanse Marise Kruger te verslaan. In totaal won zij twaalf WTA-titels, de laatste in 1981 in Berlijn.

Door omstandigheden buiten het tennis[11] nam Maršíková gedurende drie jaren (september 1981 tot en met september 1984) niet aan internationale toernooien deel. Daarna probeerde zij de draad weer op te pakken: zij won in oktober 1984 een ITF-toernooi in Sofia en speelde vanaf april 1985 ook weer in de Verenigde Staten – maar haar voormalige toptwintigniveau bereikte zij niet meer. In 1985 maakte zij deel uit van het Fed Cup-team dat de finale won van de Verenigde Staten. Na Roland Garros 1989 stopte zij met de deelname aan grandslamtoernooien. En na april 1990 speelde zij niet meer buiten Europa. Op 35-jarige leeftijd beëindigde zij haar tennis­loopbaan.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de halve finale, op het gravel van Roland Garros 1977, 1978 en 1979. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de 9e plaats.[1]

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Maršíková debuteerde in 1974 op Roland Garros, niet alleen in het enkelspel maar ook in het dubbelspel: met de Chileense Michelle Rodríguez bereikte zij de tweede ronde van het vrouwendubbelspel, en met de Australiër Dick Crealy drong zij door tot de kwartfinale van het gemengd dubbelspel. Roland Garros was voor haar als gravelspeelster het favoriete grandslam­toernooi – hier won zij dan ook haar enige grandslamtitel, in juni 1977, samen met de Ameri­kaanse Pam Teeguarden.

Maršíková stond een maand eerder, mei 1977, voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Hamburg, samen met landgenote Renáta Tomanová – zij verloren van het Zuid-Afrikaanse koppel Delina Boshoff en Ilana Kloss. In december van dat jaar veroverde Maršíková haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Brisbane, samen met de Zweedse Helena Anliot. In totaal won zij zes titels, de laatste in 1980 in Deerfield Beach.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1977-04-03 Vlag van Frankrijk WTA Nice gravel Vlag van Frankrijk Brigitte Simon 7-5, 6-1
2. 1977-08-21 Vlag van Canada WTA Toronto gravel Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Marise Kruger 6-4, 4-6, 6-2
3. 1977-12-11 Vlag van Australië WTA Brisbane gras Vlag van Zweden Helena Anliot 6-1, 3-6, 6-4
4. 1978-04-04 Vlag van Verenigde Staten WTA Stuart gravel Vlag van Verenigde Staten Zenda Liess 1-6, 6-3, 6-3
5. 1978-05-28 Vlag van Italië WTA Rome gravel Vlag van Roemenië (1965-1989) Virginia Ruzici 7-5, 7-5
6. 1978-08-20 Vlag van Canada WTA Toronto hardcourt Vlag van Roemenië (1965-1989) Virginia Ruzici 7-5, 6-7, 6-2
7. 1978-11-26 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Christchurch gras Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Sylvia Hanika 6-2, 6-1
8. 1979-03-11 Vlag van Verenigde Staten WTA Fort Myers gravel Vlag van Verenigde Staten Janet Newberry 6-4, 6-2
9. 1980-02-10 Vlag van Canada WTA Calgary hardcourt (i) Vlag van Zwitserland Christiane Jolissaint 4-6, 7-6, 6-2
10. 1980-04-08 Vlag van Verenigde Staten WTA Edmond gravel Vlag van Verenigde Staten Andrea Jaeger 6-2, 6-2
11. 1980-10-12 Vlag van Verenigde Staten WTA Phoenix hardcourt Vlag van Australië Wendy Turnbull 7-6, 7-6
12. 1981-05-24 Vlag van Duitsland WTA Berlijn gravel Vlag van Argentinië Ivanna Madruga 6-2, 6-1
verloren finales
1. 1979-03-19 Vlag van Verenigde Staten WTA Orlando hardcourt Vlag van Verenigde Staten Kathy Jordan 6-4, 1-6, 4-6
2. 1979-05-27 Vlag van Duitsland WTA Berlijn gravel Vlag van Verenigde Staten Caroline Stoll 6-7, 0-6
3. 1980-04-13 Vlag van Verenigde Staten WTA Hilton Head gravel Vlag van Verenigde Staten Tracy Austin 6-3, 1-6, 0-6

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1977-06-05 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Verenigde Staten Pam Teeguarden Vlag van Verenigde Staten Rayni Fox
Vlag van Australië Helen Gourlay
5-7, 6-4, 6-2
2. 1977-12-11 Vlag van Australië WTA Brisbane gras Vlag van Zweden Helena Anliot Vlag van Australië Nerida Gregory
Vlag van Japan Naoko Satō
6-3, 3-1, opg.
3. 1978-08-20 Vlag van Canada WTA Toronto hardcourt Vlag van Verenigde Staten Pam Teeguarden Vlag van Australië Chris O'Neil
Vlag van Verenigde Staten Paula Smith
7-5, 6-7, 6-2
4. 1979-04-02 Vlag van Verenigde Staten WTA Carlsbad hardcourt Vlag van Verenigde Staten Marcie Louie Vlag van Verenigde Staten Mareen Louie
Vlag van Verenigde Staten Marita Redondo
6-2, 2-6, 6-4
5. 1980-08-17 Vlag van Canada WTA Toronto hardcourt Vlag van Verenigde Staten Andrea Jaeger Vlag van Verenigde Staten Ann Kiyomura
Vlag van Verenigde Staten Betsy Nagelsen
6-1, 6-3
6. 1980-10-19 Vlag van Verenigde Staten WTA Deerfield Beach hardcourt Vlag van Verenigde Staten Andrea Jaeger Vlag van Tsjecho-Slowakije Martina Navrátilová
Vlag van Verenigde Staten Candy Reynolds
1-6, 6-1, 6-2
verloren finales
1. 1977-05-15 Vlag van Duitsland WTA Hamburg gravel Vlag van Tsjecho-Slowakije Renáta Tomanová Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Delina Boshoff
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Ilana Kloss
2-6, 6-4, 7-5
2. 1977-08-28 Vlag van Verenigde Staten WTA Charlotte gravel Vlag van Verenigde Staten Pam Teeguarden Vlag van Tsjecho-Slowakije Martina Navrátilová
Vlag van Nederland Betty Stöve
6-4, 6-4
3. 1978-11-05 Vlag van Argentinië WTA Buenos Aires gravel Vlag van Verenigde Staten Laura duPont Vlag van Frankrijk Françoise Dürr
Vlag van Verenigde Staten Valerie Ziegenfuss
6-1, 4-6, 3-6
4. 1979-08-26 Vlag van Verenigde Staten WTA Mahwah hardcourt Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Mima Jaušovec Vlag van Verenigde Staten Tracy Austin
Vlag van Nederland Betty Stöve
6-7, 6-2, 4-6
5. 1981-02-22 Vlag van Verenigde Staten WTA Houston tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Mary-Lou Daniels Vlag van Verenigd Koninkrijk Sue Barker
Vlag van Verenigde Staten Ann Kiyomura
7-5, 4-6, 3-6

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1974 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1985 1986 1987 1988 1989
Vlag van Australië Australian Open 2R 1R g.t. 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R KF HF HF HF 4R 3R 2R 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 1R 4R 3R 2R 1R 1R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 3R 2R 4R 4R 2R 1R 2R 2R 1R

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1986 1987 1989
Vlag van Australië Australian Open 1R g.t. 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R HF W HF KF 3R 3R 2R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 3R 2R 2R 2R 2R 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 1R 3R 3R HF 3R 1R

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1974 1976 1977 1978 1979 1980 1986 1987
Vlag van Australië Australian Open g.t.
Vlag van Frankrijk Roland Garros KF 2R KF KF KF KF 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 3R 1R

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]