Naar inhoud springen

Natriumtetrafenylboraat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Natriumtetrafenylboraat
Structuurformule en molecuulmodel
Natriumtetrafenylboraat
Algemeen
Molecuulformule
Andere namen Tetrafenylboornatrium
Kalignost
Molmassa 342,216 g/mol
CAS-nummer 143-66-8
PubChem 2723787
Wikidata Q905430
Beschrijving Witte vaste stof
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Toxisch
Gevaar[1][2]
H-zinnen H301
P-zinnen P301+P310
Fysische eigenschappen
Smeltpunt > 310 °C
Oplosbaarheid in water 470 g/L
Goed oplosbaar in Ethanol
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Natriumtetrafenylboraat (NTFB) is een organische verbinding met als brutoformule . Met meer nadruk op de structuur van de verbinding kan dit geschreven worden als . Het is een zout waarin het anion bestaat uit vier fenylringen die aan een centraal boor-atoom gekoppeld zijn. Deze witte, vaste stof wordt veel als uitgangstof gebruikt voor andere tetrafenylboraten, zouten die vervolgens vaak zeer goed oplosbaar zijn in organische oplosmiddelen. In de anorganische en organische chemie wordt de stof gebruikt om kalium, rubidium, cesium, ammonium en sommige organische stikstof-verbindingen neer te slaan. Het oplosbaarheidsproduct van is bijvoorbeeld maar 2,19∙10−8 wat een oplosbaarheid betekent van ongeveer 53 mg/L.[2]

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Natriumtetrafenylboraat wordt gesynthetiseerd uit natriumtetrafluorboraat en fenylmagnesiumbromide:

Een verwante synthese gebruikt fenylnatrium in plaats van het Grignard-reagens.[3]

Structuur[bewerken | brontekst bewerken]

In tegenstelling tot kleinere tegenionen verleent het terafynylboraat-ion het zout een grote mate van lipofiliciteit. Een groot aantal derivaten is eveneens beschreven, zowel met elektronenstuwende als met elektronenzuigende substituenten aan de arylgroepen. Het watervrije zout heeft als vaste stof een polymere structuur met bindende interacties tussen de natrium-ionen en de fenyl-ringen. Het zout kan dus als een organonatriumverbinding gezien worden.[4]

Toepassingen in de chemische synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Synthese van N-acylammoniumzouten[bewerken | brontekst bewerken]

Toevoegen van NTFB aan een oplossing van een teriair amine en een zuurchloride in acetonitril geeft een acyloniumzout, terwijl natriumchloride neerslaat:[4]

NTFB is ook toegepast als een fenyl-donor in door palladiumgekatalyseerde reacties met alkeen- en aryltriflaten waarbij arylalkynen en biaryl verbindingen in goede opbrengsten en oner milde condities bereid konden worden.[5]

Toepassingen in de coördinatiechemie[bewerken | brontekst bewerken]

Tetrafenylboraten worden veel in de organometaalchemie gebruikt vanwege hun goede oplosbaarheid in apolaire oplosmiddelen en het feit dat ze meestal goed krislaliseerbare vaste stoffen vormen. Zo zijn de trimethylfosfiet-complexen, , van nikkel, palladium en platina gesynthetiseerd als hun tetrafenylboraten.[6]

Op een vergelijkbare manier is NTFB gebruikt om distikstof-comlexen te maken en te isoleren.[7] In de reactie hieronder maakt NTFB de vervanging van de chloride-ligand door . Het chloride slaat met het natrium neer als natriumchloride en is eenvoudig uit het reactiemengsel te verwijderen.

De toepassingen van het tetrafenylboraat-ion zijn beperkt tot niet-zure kationen. Met sterke zuren ondergaat het anion protonolyse, waarbij trifenylboraan en benzeen ontstaan.[8]