Permanent Volkerentribunaal

Het Permanent Volkerentribunaal (Permanent People's Tribunal) is een internationaal opinietribunaal, opgericht op 23 juni 1979 in Bologna en met een permanent secretariaat in Milaan. Deze niet-gouvernementele organisatie werd opgericht door internationale juristen, schrijvers en andere intellectuelen met de bedoeling om op vraag van de slachtoffers op het publieke forum schendingen van mensenrechten en rechten van volkeren te onderzoeken en daarover een uitspraak te doen. Het Volkerentribunaal is de opvolger van de eerste twee Russelltribunalen.

Het secretariaat wordt verzorgd door de Internationale Liga voor de rechten en de bevrijding van de volkeren (International League for the Rights and Liberation of Peoples). Deze Liga, thans onder het voorzitterschap van François Houtart, werd opgericht in 1982 en is gevestigd in Genève. Sinds 1989 is ze een van de niet-gouvernementele organisaties met speciale raadgevende status bij de Economische en Sociale Raad van de Verenigde Naties. Ze is ook vertegenwoordigd bij de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties en via deze kanalen kan het Permanent Volkerentribunaal zijn uitspraken bekendmaken bij de Verenigde Naties en het brede publiek.

Voorgeschiedenis

Naar aanleiding van de oorlog in Vietnam richtten de filosofen Bertrand Russell en Jean-Paul Sartre het Russelltribunaal op. Een van de leden van het tribunaal was de Italiaanse socialistische volksvertegenwoordiger en jurist, professor aan de Universiteit van Rome Lelio Basso (1903-1978). Hij werkte mee aan de voorbereidingen van een tweede Russelltribunaal om te schendingen van de mensenrechten in Latijns-Amerika te onderzoeken en te beoordelen en was voorzitter van dit Russelltribunaal II (1974-1976). Hierna werd besloten een Permanent Volkerentribunaal op te richten.

Basso stichtte in 1976 de Lelio Basso International Foundation for the Rights and Liberation of Peoples. Ter gelegenheid van de Algerijnse Nationale feestdag, maar meer nog naar aanleiding van de 200e verjaardag van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring, hield de Stichting op 4 juli 1976 een internationale conferentie die de Universal Declaration of the Rights of Peoples afkondigde. Deze Universele Verklaring van de Rechten van de Volkeren, ook wel de Verklaring van Algiers genoemd, is een private verklaring en bindt derhalve de Staten niet. Hoewel het concept van de rechten van volkeren reeds in sommige internationale verdragen was terug te vinden, is deze verklaring toch de eerste poging om deze rechten in een enkel document samen te vatten.

Met de hulp van de Lelio Basso stichting werd in 1979 het Permanent Volkerentribunaal opgericht. Eerste voorzitter van het Tribunaal werd de Brusselse professor François Rigaux (Elsene, 1926), later opgevolgd door de huidige voorzitter, de Italiaanse magistraat Salvatore Senese.

Sessies

	Jaar	Plaats	Onderwerp
1	1979	Brussel	Westelijke Sahara
2	1980	Genève	Argentinië
3	1980	Milaan	Eritrea
4	1980	Antwerpen	De Filipijnen en het volk van de Bangsamoro
5	1981	Mexico	El Salvador
6	1981	Stockholm	Afghanistan I
7	1982	Parijs	Afghanistan II
8	1981	Lissabon	Oost-Timor
9	1982	Rotterdam	Zaïre
10	1983	Madrid	Guatemala
11	1984	Parijs	Armeense Genocide
12	1984	Brussel	Amerikaanse interventie in Nicaragua
13	1988	Berlijn	Beleid van het Internationaal Muntfonds en de Wereldbank I
14	1994	Madrid	Beleid van het Internationaal Muntfonds en de Wereldbank II
15	1989	Barcelona	Puerto Rico
16	1990	Parijs	Braziliaans Amazonegebied
17	1991	Bogota	Straffeloosheid voor misdaden tegen de menselijkheid in Latijns-Amerika
18	1992	Venetië	De verovering van Amerika en ontstaan van het Internationaal Recht
19	1992	Straatsburg	Tibet
20	1991	Bhopal	Industriële rampen en Mensenrechten I
21	1994	Londen	Industriële rampen en Mensenrechten II
22	1995	Berlijn	Asielrecht in Europa
23	1995	Bern	Misdaden tegen de mensheid in ex-Joegoslavië I
24	1995	Barcelona	Misdaden tegen de mensheid in ex-Joegoslavië II
25	1995	Napels	Schending van fundamentele rechten van kinderen en minderjarigen
26	1996	Wenen	Tjernobil : milieu, gezondheid en mensenrechten
27	1998	Brussel	Impact van multinationals op de rechten van werknemers en consumenten en het milieu
28	1999	Sao Paolo	Schending van de fundamentele rechten van kinderen en adolescenten in Brazilië
29	1999	Parijs	Elf-Aquitaine en politieke collusie in Afrika
30	2000	Warwick	Multinationals
31	2002	Rome	Internationaal Recht en nieuwe oorlogen
32	2004	Parijs	Schendingen van mensenrechten in Algerije
33	2006	Bogota	Schendingen van mensenrechten in Colombia
34	2007	Den Haag	De Filipijnen II
35	2017	Kuala Lumpur	Etnische zuivering van Rohingya

Bron

• Fondazione Internazionale Lelio Basso