Schietsport op de Olympische Zomerspelen 2016 – Dubbeltrap mannen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
pictogram schietsportSchietsport op de Olympische Zomerspelen 2016
Dubbeltrap mannen
Gehouden in Vlag van Brazilië Rio de Janeiro
Jaar 2016
Data 10 augustus
Sport Schietsport
Accommodatie(s) Centro Nacional de Tiro
Deelnemers 41 atleten uit 29 landen
Medailles
Goud  Fehaid Al-Deehani   IOA
Zilver  Marco Innocenti  Vlag van Italië ITA
Brons  Steven Scott  Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR
Vorige: 2012    
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Schietsport op de
Olympische Zomerspelen 2016
Geweer
10 m luchtgeweermannenvrouwen
50 m drie houdingenmannenvrouwen
50 m liggendmannen
Pistool
50 m pistoolmannen
25 m pistoolvrouwen
25 m snelvuurpistoolmannen
10 m luchtpistoolmannenvrouwen
Kleiduivenschieten
Skeetmannenvrouwen
Trapmannenvrouwen
Dubbeltrapmannen

De dubbeltrap voor mannen op de Olympische Zomerspelen 2016 vond plaats op woensdag 10 augustus 2016. Regerend olympisch kampioen was Peter Wilson uit Groot-Brittannië, die zijn titel niet in Rio de Janeiro verdedigde. De wedstrijd bestond uit twee rondes, een kwalificatie- en een finaleronde. Bij de kwalificaties schoot elke deelnemer in drie rondes telkens vijftig kogels met een hagelgeweer. De beste zes schutters plaatsten zich voor de finale, waarin de medailles werden verdeeld; in de finale werd opnieuw op vijftig doelwitten geschoten. De schutter met de beste score, de som van kwalificatie- en finaleronde samen, won de gouden medaille. In de finale versloeg Koeweiti Fehaid Al-Deehani de Italiaan Marco Innocenti.

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Kwalificatieronde[bewerken | brontekst bewerken]

rang naam land 1 2 3 4 5 totaal
1 Andreas Löw Vlag van Duitsland Duitsland 29 27 28 28 28 140 Q OR
2 James Willett Vlag van Australië Australië 30 24 30 29 27 140 Q OR
3 Tim Kneale Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië 28 27 29 30 25 139 Q
4 Steven Scott Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië 28 25 27 29 29 138 Q
5 Marco Innocenti Vlag van Italië Italië 28 28 30 26 24 138 Q
6 Fehaid Al-Deehani IOA 27 24 28 27 29 135 Q
7 Joshua Richmond Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 27 27 23 29 29 135 TB
8 Hu Binyuan Vlag van China China 26 23 28 29 29 135 TB
9 Khaled Al-Kaabi Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Verenigde Arabische Emiraten 27 28 25 25 29 134
10 Enrique Brol Vlag van Guatemala Guatemala 25 25 27 28 28 133
11 Vitali Fokejev Vlag van Rusland Rusland 27 25 27 27 27 133
12 Pan Qiang Vlag van China China 28 28 29 24 24 133
13 Vasili Mosin Vlag van Rusland Rusland 26 23 26 29 28 132
14 Walton Eller Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 24 27 26 26 28 131
15 Ahmad Al-Afasi IOA 24 26 27 26 25 128
16 Antonino Barillà Vlag van Italië Italië 25 25 25 27 23 125
17 William Cetcuti Vlag van Malta Malta 22 25 24 26 26 123
18 Håkan Dahlby Vlag van Zweden Zweden 26 24 24 25 22 121
19 Sean Nicholson Vlag van Zimbabwe Zimbabwe 24 23 24 24 24 119
20 Hebert Brol Vlag van Guatemala Guatemala 22 24 21 26 14 116
21 Mohamed Ramah Vlag van Marokko Marokko 23 18 28 22 24 115
22 Paulo Reichardt Vlag van Paraguay Paraguay 25 23 17 19 22 106

Halve finale[bewerken | brontekst bewerken]

rang naam land totaal tiebreak
1 Fehaid Al-Deehani IOA 28 QG
2 Marco Innocenti Vlag van Italië Italië 27 QG
3 Tim Kneale Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië 26 +2 QB
4 Steven Scott Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië 26 +2 QB
5 James Willett Vlag van Australië Australië 26 +1
6 Andreas Löw Vlag van Duitsland Duitsland 25

Finales[bewerken | brontekst bewerken]

rang naam land totaal tiebreak
Goud Fehaid Al-Deehani IOA 26
Zilver Marco Innocenti Vlag van Italië Italië 24
Brons Steven Scott Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië 30
4 Tim Kneale Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië 28