Schietsport op de Olympische Zomerspelen 2016 – Trap vrouwen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
pictogram schietsportSchietsport op de Olympische Zomerspelen 2016
Trap vrouwen
Gehouden in Vlag van Brazilië Rio de Janeiro
Jaar 2016
Data 7 augustus
Sport Schietsport
Accommodatie(s) Centro Nacional de Tiro
Deelnemers 21 atleten uit 18 landen
Medailles
Goud  Catherine Skinner  Vlag van Australië Australië
Zilver  Natalie Rooney  Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
Brons  Corey Cogdell  Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
Vorige: 2012     Volgende: 2020
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Schietsport op de
Olympische Zomerspelen 2016
Geweer
10 m luchtgeweermannenvrouwen
50 m drie houdingenmannenvrouwen
50 m liggendmannen
Pistool
50 m pistoolmannen
25 m pistoolvrouwen
25 m snelvuurpistoolmannen
10 m luchtpistoolmannenvrouwen
Kleiduivenschieten
Skeetmannenvrouwen
Trapmannenvrouwen
Dubbeltrapmannen

De trap voor de vrouwen op de Olympische Zomerspelen 2016 vond plaats op zondag 7 augustus 2016. Regerend olympisch kampioene was Jessica Rossi uit Italië, die haar titel in Rio de Janeiro verdedigde. De wedstrijd bestond uit drie rondes, een kwalificatieronde, een halve finale en de finale. Bij de kwalificaties schoot elke deelneemster op driemaal 25 doelwitten, met tien doelwitten naar links geschoten, tien naar rechts en vijf willekeurig. Een schutter mocht twee keer op elk doelwit schieten. De beste zes deelneemsters kwalificeerden zich voor de halve finale, waarin werd bepaald wie opging voor de gouden en de bronzen finales.

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Kwalificatieronde[bewerken | brontekst bewerken]

rang naam land 1 2 3 totaal
1 Laetisha Scanlan Vlag van Australië Australië 22 25 23 70 Q
2 Jessica Rossi Vlag van Italië Italië 24 21 24 69 Q
3 Fátima Gálvez Vlag van Spanje Spanje 24 22 23 69 Q
4 Natalie Rooney Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 24 23 21 68 Q
5 Corey Cogdell Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 22 23 22 67 Q
6 Catherine Skinner Vlag van Australië Australië 22 21 24 67 Q
7 Cynthia Meyer Vlag van Canada Canada 21 23 23 67 TB
8 Mariya Dmitriyenko Vlag van Kazachstan Kazachstan 24 20 22 66
9 Gaby Ahrens Vlag van Namibië Namibië 23 22 21 66
10 Satu Mäkelä-Nummela Vlag van Finland Finland 22 24 20 66
11 Jekaterina Rabaja Vlag van Rusland Rusland 22 20 23 65
12 Pak Yong-hui Vlag van Noord-Korea Noord-Korea 23 20 22 65
13 Arianna Perilli Vlag van San Marino San Marino 21 23 21 65
14 Ray Bassil Vlag van Libanon Libanon 23 22 20 65
15 Chen Fang Vlag van China China 23 21 20 64
16 Alessandra Perilli Vlag van San Marino San Marino 22 22 19 63
17 Lin Yi-chun Vlag van Chinees Taipei Chinees Taipei 22 20 20 62
18 Tatjana Barsoek Vlag van Rusland Rusland 21 22 19 62
19 Jana Beckmann Vlag van Duitsland Duitsland 20 20 21 61
20 Yukie Nakayama Vlag van Japan Japan 19 22 20 61
21 Janice Teixeira Vlag van Brazilië Brazilië 22 21 17 60

Halve finale[bewerken | brontekst bewerken]

rang naam land totaal tiebreak
1 Catherine Skinner Vlag van Australië Australië 14 QG
2 Natalie Rooney Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 13 +1 QG
3 Corey Cogdell Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 13 +0 QB
4 Fátima Gálvez Vlag van Spanje Spanje 12 QB
5 Laetisha Scanlan Vlag van Australië Australië 10
6 Jessica Rossi Vlag van Italië Italië 10

Finales[bewerken | brontekst bewerken]

rang naam land totaal tiebreak
Goud Catherine Skinner Vlag van Australië Australië 12
Zilver Natalie Rooney Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 11
Brons Corey Cogdell Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 13 +1
4 Fátima Gálvez Vlag van Spanje Spanje 13 +0