Standard Luik in het seizoen 1987/88

Koppelingen toevoegen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Standard Luik
Naam Royal Standard Club de Liège
Bijnaam De Rouches
Opgericht 1898
Stadion Stade Maurice Dufrasne (Sclessin)
Capaciteit 42.000
Voorzitter Vlag van België Charles Heusghem
Sportief directeur Vlag van Verenigde Staten Milan Mandarić
Secretaris-generaal Vlag van België Roger Henrotay
Technisch directeur Vlag van België Jef Vliers
Trainer Vlag van België Jef Vliers
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Michel Pavić
Vlag van België René Desaeyere
Competitie Eerste Klasse
Thuis
Uit
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Een overzicht van Standard Luik in het seizoen 1987/88.

Gebeurtenissen[bewerken | brontekst bewerken]

Als gevolg van de Bellemansaffaire verkeerde Standard midden jaren 1980 in financiële moeilijkheden. In 1986 ging het bestuur op zoek naar een rijke investeerder die de club kon behoeden van het faillissement. De Franse zakenman Bernard Tapie toonde interesse, maar haakte uiteindelijk snel af. Via gewezen voetballer Bozidar "Bojo" Ban kwam Standard in november 1987 terecht bij Milan Mandarić.[1] In ruil voor zijn investeringen kreeg de Amerikaan van Joegoslavische origine een aandeel in de club en het sportieve beleid in handen.

In de zomer van 1987 nam de club met René Desaeyere een jonge, ambitieuze coach in dienst. De Antwerpenaar zag hoe de club in diezelfde periode afscheid nam van onder meer de Joegoslavische spelmaker Vladimir Petrović en diens ervaren landgenoot Zoran Bojović van Cercle Brugge naar Luik haalde. Bij KSC Lokeren, de revelatie van het vorige seizoen, plukte Standard de Congolees-Belgische spits Dimitri M'Buyu weg.

Standard begon slecht aan het seizoen. De Rouches verloren achtereenvolgens van Racing Jet Brussel en KV Mechelen. Reeds in september 1987 werd Desaeyere aan de deur gezet. De club haalde vervolgens Michel Pavić terug naar Sclessin. Niet veel later probeerde diens landgenoot Mandarić in de bestuurskamer de macht te grijpen. De miljardair wilde een aandeel van meer dan 50 procent in de club, maar daar weigerden sterke man Jean Wauters en diens rechterhand André Duchene aan mee te werken. Reeds in februari 1988 kwam er een einde aan de samenwerking met Mandarić, die een decennium later zijn pijlen op Sporting Charleroi zou richten.

Ook Pavić haalde het einde van het seizoen 1987/88 niet. In april 1988 werd hij ontslagen door Roger Henrotay, die op 1 april was aangesteld als secretaris-generaal. Henrotay bereikte in die periode een akkoord met Georges Heylens, maar Lille OSC, de Franse werkgever van de Brusselse trainer, liet hun coach niet vertrekken. De Joegoslaaf werd uiteindelijk opgevolgd door technisch directeur Jef Vliers. Onder diens leiding eindigde Standard voor het tweede jaar op rij op de tiende plaats. De club wist wel nog de bekerfinale te bereiken. Daarin trof Standard het Anderlecht van Raymond Goethals, de sleutelfiguur van de Bellemansaffaire. Standard verloor het duel met 2-0.

Selectie[bewerken | brontekst bewerken]

Naam Nationaliteit Geboortedatum Vorige club
Keepers
Gilbert Bodart Vlag van België België 12-09-1962 /
Benoît Mailleux Vlag van België België 26-01-1960 Sporting Charleroi (1983–1986)
Chris Neuts Vlag van België België 14-05-1964 KSC Hasselt (1986–1987)
Verdedigers
Patrick Aussems Vlag van België België 06-02-1965 /
Michel Collard Vlag van België België 05-09-1963 /
Etienne Delangre Vlag van België België 12-02-1963 /
Zoran Jelikić Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië 04-08-1953 Hajduk Split (1981–1983)
Freddy Luyckx Vlag van België België 17-01-1959 RFC Seraing (1981–1984)
Daniël Nassen Vlag van België België 24-11-1966 /
Michel Renquin Vlag van België België 03-11-1955 Servette Genève (1982–1985)
Thierry Siquet Vlag van België België 18-10-1968 /
Gilles Thomas Vlag van België België 18-09-1964 /
Michel Wintacq Vlag van België België 02-10-1955 Club Luik (1979–1983)
Middenvelders
Zoran Bojović Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië 20-11-1956 Cercle Brugge (1985–1987)
Patrick Bonomi Vlag van België België 15-10-1965 /
Jean-Marc Bosman Vlag van België België 03-10-1964 /
Alfonso Fernández Leal Vlag van Spanje Spanje 25-06-1963 /
Guy Hellers Vlag van Luxemburg Luxemburg 10-10-1964 FC Metz (1981–1983)
Thierry Rouyr Vlag van België België 11-09-1966 RFC Seraing (1984–1987)
Guy Vandersmissen Aanvoerder Vlag van België België 25-12-1957 /
Aanvallers
Alex Czerniatynski Vlag van België België 28-07-1960 RSC Anderlecht (1982–1985)
Claudio de Oliveira Vlag van Brazilië (1968-1992) Brazilië 10-12-1960 Beerschot (1982–1987)
Dimitri M'Buyu Vlag van België België 31-10-1964 KSC Lokeren (1983–1987)
Srebrenko Repčić Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië 01-12-1954 Fenerbahçe (1983–1985)
Jeff Saibene Vlag van Luxemburg Luxemburg 13-09-1968 Union Luxembourg (1985–1986)

Aanvoerder = Aanvoerder

Technische staf[bewerken | brontekst bewerken]

Functie Naam Nationaliteit Opmerking
Technisch directeur Jef Vliers Vlag van België België Hoofdcoach vanaf april 1988.
Coach Michel Pavić Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië Van september 1987 tot april 1988.
Coach René Desaeyere (foto) Vlag van België België Tot september 1987.
Kiné Jean Bourguignont Vlag van België België

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Een overzicht van de competities waaraan Standard in het seizoen 1987-1988 deelnam.

Seizoen 1987/88
Competitie Resultaat Uitgeschakeld door / Tegenstander
Eerste Klasse Tiende
Beker van België Finalist RSC Anderlecht

Uitrustingen[bewerken | brontekst bewerken]

Shirtsponsor(s): Opel
Sportmerk: adidas

Thuis
Uit
Doelman
Doelman

Transfers[bewerken | brontekst bewerken]

Zomer[bewerken | brontekst bewerken]

Naam Nationaliteit Van / Naar Type
Inkomend
Zoran Bojović Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië Cercle Brugge Gekocht
Claudio de Oliveira Vlag van Brazilië (1968-1992) Brazilië Beerschot Gekocht
Dimitri M'Buyu Vlag van België België KSC Lokeren Gekocht
Thierry Rouyr Vlag van België België RFC Seraing Gekocht
Chris Neuts Vlag van België België KSC Hasselt Gekocht
Uitgaand
Vladimir Petrović Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië AS Nancy Verkocht
Edwin Somers Vlag van België België FC Winterslag Verkocht
Philippe Thonus Vlag van België België RFC Malmundaria Verkocht
Giuseppe Di Miceli Vlag van België België RE Virton Verkocht

Eerste klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Klassement[bewerken | brontekst bewerken]

P W G V + - DS Ptn
K 1 Club Brugge KV 34 23 5 6 74 34 40 51
(EC II) 2 KV Mechelen 34 21 7 6 50 24 26 49
(UEFA) 3 R. Antwerp FC 34 20 9 5 75 40 35 49
(beker) 4 RSC Anderlecht 34 18 9 7 64 27 37 45
(UEFA) 5 RFC Liégeois 34 14 16 4 52 28 24 44
(UEFA) 6 KSV Waregem 34 16 7 11 50 43 7 39
  7 KSV Cercle Brugge 34 12 9 13 48 45 3 33
  8 R. Charleroi SC 34 11 10 13 39 48 −9 32
  9 KV Kortrijk 34 11 9 14 40 54 −14 31
  10 Standard Luik 34 11 8 15 46 51 -5 30
  11 K. Sint-Truidense VV 34 10 9 15 30 39 −9 29
  12 RWD Molenbeek 34 8 12 14 33 48 −15 28
  13 K. Beerschot VAV 34 10 7 17 39 49 −10 27
  14 KSK Beveren 34 8 11 15 36 38 −2 27
  15 KFC Winterslag 34 10 6 18 32 74 −42 26
  16 KSC Lokeren 34 9 8 17 42 47 −5 26
D 17 AA Gent 34 8 9 17 34 60 −26 25
D 18 Racing Jet de Bruxelles 34 7 7 20 21 56 −35 21

P: wedstrijden gespeeld, W: wedstrijden gewonnen, G: gelijke spelen, V: wedstrijden verloren, +: gescoorde doelpunten, -: doelpunten tegen, DS: doelsaldo, Ptn: totaal punten
K: kampioen, D: degradeert, (beker): bekerwinnaar, (UEFA): geplaatst voor UEFA-beker

Afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Standard_Luik_in_het_seizoen_1987/88&oldid=63703311"