Naar inhoud springen

Charles Snoy

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Charles Marie Ghislain Snoy (Temse, 18 mei 1823 - Grasse, 19 februari 1908) was een Belgisch volksvertegenwoordiger.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Familie[bewerken | brontekst bewerken]

Baron Charles Snoy was een telg uit de familie Snoy. Hij was de jongste van de zes kinderen van baron Idesbalde Snoy d'Oppuers, senator, en Joséphine Cornet de Grez. Hij trouwde in 1843 in Parijs met Claire de La Croix de Chevrière de Sayve (1821-1894). Ze kregen drie zoons en een dochter.

Hij was een schoonbroer van graaf Ferdinand Cornet de Grez d'Elzius (1797-1869), burgemeester van Dworp, lid van de Tweede Kamer, lid van het Nationaal Congres en volksvertegenwoordiger; Louis du Couëdic de Kergoaler, Frans politicus; en Léon de Robiano, burgemeester van Kasteelbrakel en senator.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Hij was provincieraadslid van Brabant van 1854 tot 1857. In dat laatste jaar werd hij verkozen tot katholiek volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Nijvel en vervulde dit mandaat van 5 maart tot 10 december 1857. Hij werd opnieuw verkozen in 1859 en bleef volksvertegenwoordiger tot in 1868. Hij werd een derde maal verkozen in 1870 en bleef zetelen tot in 1876.

Hij was nauw betrokken bij de landbouw en was:

  • voorzitter van de Landbouwvereniging van Nijvel,
  • lid van de Landbouwvereniging van Brabant,
  • lid van de toezichtsraad van het Landbouwinstituut van Gembloux.

Hij was ook actief in de industriële wereld en was bestuurder van:

  • Construction de Tubize,
  • Banque de l'Union, Brussel,
  • Union du crédit d'Anvers,
  • Spoorweg van Lokeren naar de Nederlandse grens via Zelzate,
  • Explotatiemaatschappij van spoorwegen,
  • Maatschappij voor de bouw van spoorwegen,
  • Assurances générales tegen brand.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Jean-Luc DE PAEPE en Christiane RAINDORF-GERARD, Le Parlement belge, 1831-1894. Données biographiques, Brussel, Académie royale des sciences, des lettres et des beaux-arts de Belgique, 1996.
  • Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1998, Brussel, 1998.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]