Luik-Bastenaken-Luik 2016

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van België Luik-Bastenaken-Luik 2016
102e editie
Routekaart van de Luik-Bastenaken-Luik 2016
Datum 24 april 2016
Startplaats Luik
Finishplaats Ans
Totale afstand 248 km
Gem. snelheid 38.701 km/h
Eindklassementen
Eerste Vlag van Nederland Wout Poels
Tweede Vlag van Zwitserland Michael Albasini
Derde Vlag van Portugal Rui Costa
Navigatie
Luik-Bastenaken-Luik 2015     Luik-Bastenaken-Luik 2017
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De 102e editie van de wielerwedstrijd Luik-Bastenaken-Luik werd gehouden op 24 april 2016. De wedstrijd maakte deel uit van de UCI World Tour en vormde de laatste wielerwedstrijd van de traditionele voorjaarsklassiekers. Titelverdediger was de Spanjaard Alejandro Valverde, die eerder die week de Waalse Pijl voor de derde maal won. De wedstrijd werd gewonnen door de Nederlander Wout Poels, die de sprint van een kleine groep won.

Wedstrijdverloop[bewerken | brontekst bewerken]

De start in Luik vond plaats in koude omstandigheden, hetgeen een groot deel van de koers bleef aanhouden, inclusief regen en sneeuw. Er ontstond een zevenkoppige kopgroep (Paolo Tiralongo (Astana), Alessandro De Marchi (BMC), Pavel Brutt (Tinkoff), Nicolas Edet (Cofidis), Jérémy Roy (FDJ), Thomas De Gendt (Lotto Soudal) en Cesare Benedetti (Bora-Argon 18), waar later werd aangevuld met Vegard Stake Laengen (IAM). Zij kregen een maximale voorsprong van 9 minuten. Etixx-Quick-Step zorgde ervoor dat de achterstand van het peloton geleidelijk kleiner werd. Op Col du Rosier ging Thomas Voeckler in de tegenaanval, wiens poging om de koplopers te bereiken mislukte. De kopgroep was inmiddels ook uiteengeslagen en op de La Redoute reden De Gendt, De Marchi en Edet voorop, die uiteindelijk bij de Roche aux Faucons als laatsten werden teruggepakt. Carlos Alberto Betancur probeerde tweemaal weg te komen, waaronder op de Côte de Saint-Nicholas, hetgeen mislukte. Nog enkelen waagden een ontsnappingspoging, waardoor bij de voet van de Côte de la Rue Naniot nog circa 30 rijders bijeen waren.

Michael Albasini (Orica GreenEDGE) zette de beslissende aanval in en kreeg Rui Costa (Lampre-Merida), Samuel Sánchez (BMC) en Wout Poels (Sky) met zich mee. Het gereduceerde peloton kon deze aanvallers niet meer terugpakken. Albasini en Poels probeerden weg te komen, maar werden teruggepakt door de mede-koplopers. In de eindsprint troefde Poels de andere drie vluchters af en won hiermee de eerste wielerklassieker voor Team Sky.[1][2]

Deelnemende ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

18 UCI World Tour-ploegen 7 wildcards
Vlag van Frankrijk AG2R La Mondiale Vlag van Frankrijk FDJ Vlag van Nederland LottoNL-Jumbo Vlag van Frankrijk Cofidis
Vlag van Kazachstan Astana Vlag van Duitsland Giant-Alpecin Vlag van Spanje Movistar Vlag van Frankrijk Direct Énergie
Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team Vlag van Zwitserland IAM Cycling Vlag van Australië Orica-BikeExchange Vlag van Frankrijk Fortuneo-Vital Concept
Vlag van Verenigde Staten Cannondale Vlag van Rusland Katjoesja Vlag van Verenigd Koninkrijk Team Sky Vlag van Duitsland Bora-Argon 18
Vlag van Zuid-Afrika Dimension Data Vlag van Italië Lampre-Merida Vlag van Rusland Tinkoff Vlag van Nederland Roompot-Oranje Peloton
Vlag van België Etixx-Quick Step Vlag van België Lotto Soudal Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo Vlag van België Topsport Vlaanderen-Baloise
Vlag van België Wanty-Groupe Gobert

Rituitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Luik-Bastenaken-Luik 2016 (248 km)
Plaats Naam Ploeg Tijd
Winnaar Vlag van Nederland Wout Poels Vlag van Verenigd Koninkrijk Team Sky 6u24'29"
2 Vlag van Zwitserland Michael Albasini Vlag van Australië Orica GreenEDGE z.t.
3 Vlag van Portugal Rui Costa Vlag van Italië Lampre-Merida z.t.
4 Vlag van Spanje Samuel Sánchez Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team + 4"
5 Vlag van Rusland Ilnoer Zakarin Vlag van Rusland Team Katjoesja + 9"
6 Vlag van Frankrijk Warren Barguil Vlag van Duitsland Team Giant-Alpecin + 11"
7 Vlag van Tsjechië Roman Kreuziger Vlag van Rusland Tinkoff + 12"
8 Vlag van Spanje Joaquim Rodríguez Vlag van Rusland Team Katjoesja z.t.
9 Vlag van Nederland Bauke Mollema Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo z.t.
10 Vlag van Italië Diego Rosa Vlag van Kazachstan Astana Pro Team z.t.
11 Vlag van Estland Tanel Kangert Vlag van Kazachstan Astana Pro Team z.t.
12 Vlag van Italië Enrico Gasparotto Vlag van België Wanty-Groupe Gobert z.t.
13 Vlag van Frankrijk Romain Bardet Vlag van Frankrijk AG2R La Mondiale z.t.
14 Vlag van Denemarken Michael Valgren Vlag van Rusland Tinkoff z.t.
15 Vlag van Oostenrijk Patrick Konrad Vlag van Duitsland Bora-Argon 18 z.t.
16 Vlag van Spanje Alejandro Valverde Vlag van Spanje Movistar Team z.t.
17 Vlag van België Dylan Teuns Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team z.t.
18 Vlag van Frankrijk Arnold Jeannesson Vlag van Frankrijk Cofidis z.t.
19 Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Cummings Vlag van Zuid-Afrika Dimension Data z.t.
20 Vlag van Noorwegen Lars Petter Nordhaug Vlag van Verenigd Koninkrijk Team Sky z.t.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]